Η βαλεριάνα (Valeriana officinalis, Caprifoliaceae) είναι πολυετές ανθοφόρο φυτό και ανήκει στην ομώνυμη οικογένεια Valerianaceae. Για εμπορική εκμετάλλευση το φυτό καλλιεργείται ως ετήσιο.Η βαλεριάνα είναι ένα φυτό που η χρήση του μας είναι γνωστή από τους αρχαίους Έλληνες. Στη συνέχεια, οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τη βαλεριάνα ως θεραπεία για τα πεπτικά προβλήματα που παρουσίαζαν, καθώς και για τις κράμπες και για την αντιμετώπιση της δυσφορίας του ουροποιητικού συστήματος.  Η βαλεριάνα (Valeriana officinalis, Caprifoliaceae) είναι πολυετές ανθοφόρο φυτό και ανήκει στην ομώνυμη οικογένεια Valerianaceae.

Το κάρδαμο είναι φυτό μονοετές, της οικογένειας των σταυρανθών. Καλλιεργείται πολύ εύκολα, αναπτύσσεται γρήγορα και αντέχει στις καιρικές δυσμένειες. Έχει φύλλα άφθονα με πολλές σχισμές συγκεντρωμένα σε ροζέτες. Το στέλεχος παρουσιάζεται κάπως ενωρίς και διακλαδίζεται, κάνει δε άνθη λευκά και σπόρους κοκκινωπούς.

Η καλλιέργεια του κάρδαμου γίνεται αποκλειστικώς για τα φύλλα του, τα οποία έχουν γεύση ελαφρώς καυστική και διεγερτική της ορέξεως, χρησιμοποιούμενα για αυτό ως είδος αρτύματος πρώτης τάξεως.

Ο τρόπος της καλλιέργειας του κάρδαμου είναι απλούστατος. Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη. Σπέρνεται σχεδόν καθ’ όλο το έτος- μόνο κατά το καλοκαίρι πρέπει η σπορά να γίνεται υπό σκιά, για να μη σποριάζουν γρήγορα Για αυτό, για να υπάρχει μια συνεχής συγκομιδή η σπορά πρέπει να γίνεται κλιμακωτά, κάθε 10 — 15 ημέρες.

Η ματζουράνα είναι πολυετές αρωματικό και φαρμακευτικό φυτό, ξαδερφάκι της ρίγανης, που φυτρώνει σε ημιορεινά και ορεινά μέρη των χωρών της Μεσογείου. Με ανάπτυξη που φτάνει περίπου το μισό μέτρο, η ματζουράνα χαρακτηρίζεται από όρθιους βλαστούς, μικρά στρογγυλά φύλλα σταχτοπράσινου χρώματος και μικρά ασπρορόδινα άνθη που εμφανίζονται στις άκρες των βλαστών. Η ματζουράνα δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το έδαφος, αρκεί το χώμα να έχει πολύ καλή αποστράγγιση. Προτιμά σχετικά ηλιαζόμενες θέσεις και είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στο κρύο. Η ματζουράνα θεωρείται ξηρική καλλιέργεια και αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες. Κατάλληλη εποχή για τη φύτευση της ματζουράνας είναι μέσα στην άνοιξη και στις αρχές του φθινοπώρου. Φυτεύουμε σε αποστάσεις 30-40 εκατοστών μεταξύ των φυτών, ενώ αν τη φυτέψουμε σε βραχόκηπο επιλέγουμε θέση κοντά σε ρίγανη και σε θυμάρι. Για φυτά ματζουράνας σε γλάστρα, φροντίζουμε να τα τοποθετούμε σε σημείο με δυτική ή βορεινή έκθεση και προμηθευόμαστε φυτόχωμα γενικής χρήσης ή πιο ειδικό για αρωματικά φυτά. 

Ο μαϊντανός είναι από τα πιο αγαπημένα μυρωδικά που καλλιεργούμε στον κήπο αλλά και σε γλάστρα στο μπαλκόνι μας. Ξεχωρίζει για τα υπέροχα αρωματικά του φύλλα που τα κόβουμε φρέσκα για να τα χρησιμοποιήσουμε στις σαλάτες, σε πίτες αλλά και σε ξεχωριστές συνταγές μαγειρικής. Αν και είναι διετές λαχανικό, ο μαιντανός συνήθως καλλιεργείται σαν ετήσιο φυτό. Ο μαιντανός διαθέτει υψηλή διατροφική αξία, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες και βιταμίνες. μαϊντανός θέλει γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, γι’ αυτό εμπλουτίζουμε το χώμα που έχουμε με κομπόστ, κοπριά και βιολογικό λίπασμα για να βελτιώσουμε τη γονιμότητά του. Ο μαϊντανός προτιμά δροσερό καιρό, σε ηλιόλουστες θέσεις με θερμοκρασίες 10-20°C. 

Πριν φυτέψετε τους σπόρους κολοκύθας, θα πρέπει να τους αφήσετε να φουσκώσουν σε ζεστό νερό όλη νύχτα. Για την καλλιέργεια, χρειάζεστε ένα δοχείο με διάμετρο 10 cm έως 12 εκατοστών. Δύο σπόροι κολοκύθας φυτεύονται ανά δοχείο. Για να γίνει αυτό, το δοχείο γεμίζεται με χώμα με πλάτος ένα δάκτυλο κάτω από το χείλος. Αυτό προσφέρει καθαρό πότισμα έτσι ώστε να μην πετάγεται το νερό όταν ποτίζετε.
Με το μυτερό άκρο προς τα κάτω, οι σπόροι πιέζονται περίπου δύο εκατοστά βαθιά στο χώμα. Στη συνέχεια, το δοχείο τοποθετείται πάνω στο περβάζι του παραθύρου και οι πρώτοι βλαστοί θα αρχίσουν να εμφανίζονται μετά από λίγες μόνο ημέρες. Η βέλτιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση των φυτών κολοκύθας είναι 20°C έως 25°C. Για να αναπτυχθούν σωστά, είναι σημαντικό τα νεαρά φυτά να βρίσκονται σε περιβάλλον με σταθερή ζεστασιά και αρκετό φως. Μόλις τα πρώτα αληθινά φύλλα εμφανίζονται μετά τα φύλλα βλάστησης, και αυτά έχουν αναπτυχθεί μέχρι την άκρη του δοχείου, το ασθενέστερο από τα δύο σπορόφυτα κόβεται. Μόνο το ισχυρότερη φυτό αφήνεται να αναπτυχθεί, έτσι ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί έξω στον κήπο αργότερα. Αλλά βεβαίως, και τα δύο σπορόφυτα μπορούν να παραμείνουν στο δοχείο για να φυτευθούν έξω αργότερα.

Δυόσμος, ένα βότανο με μοναδικό άρωμα και πολλές χρήσεις! O δυόσμος είναι το πιο δημοφιλές αρωματικό φυτό της Μεσογείου μαζί με τον βασιλικό και τον συναντάμε σχεδόν σε κάθε κήπο, αυλή και μπαλκόνι των ελληνικών σπιτιών. Το φυτό του δυόσμου είναι πολυετές και αειθαλές με τετράγωνους βλαστούς, πολύ αρωματικά φύλλα και άνθη. Ο δυόσμος είναι ένα είδος μέντας που χρησιμοποιείται, κυρίως, για αρωματισμό σε φαγητά και ποτά, καθώς και ως θεραπευτικό βότανο για τόνωση και για το στομάχι. Στον κήπο μπορεί να φυτευτεί σε συστάδες και ως μεμονωμένο φυτό, καθώς επίσης αποτελεί εξαιρετική επιλογή φυτού για βραχόκηπο μαζί με άλλα αρωματικά φυτά. Ο δυόσμος δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος, αρκεί να εξασφαλίζει συνεχή υγρασία και καλή αποστράγγιση. H ενσωμάτωση κόμποστ και καλοχωνεμένης κοπριάς κατά τη μεταφύτευση του δυόσμου στο έδαφος συντελεί στην καλύτερη ανάπτυξη του. Ο δυόσμος ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες περιοχές, όπου τα φύλλα του δίνουν υψηλή περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια, αρκεί να ποτίζεται πιο συχνά.