Σπανάκι Baby
Σπανάκι Baby
Το σπανάκι θέλει δροσερό καιρό και ηλιοφανείς θέσεις για να αναπτυχθεί και να ευδοκιμήσει την περίοδο του φθινοπώρου. Είναι, επίσης, ιδιαίτερα ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα. Την περίοδο της άνοιξης, προτιμάμε να το φυτεύουμε σε ημισκιερές θέσεις, καθώς σε σημεία με πολύ αναπτύσσεται πρόωρα ο ανθοφόρος βλαστός του που σταματάει τη βλάστηση και την παραγωγή τρυφερών φύλλων. Φυτεύουμε το σπανάκι σε γόνιμο, αφράτο έδαφος, εμπλουτισμένο σε θρεπτικά συστατικά που του εξασφαλίζουν καλή ανάπτυξη. Οργώνουμε καλά το χώμα πριν τη φύτευση και ενσωματώνουμε κομπόστ, καλοχωνεμένη κοπριά και πλήρες βιολογικό λίπασμα.
Το σπανάκι θέλει τακτικό πότισμα σε μικρές δόσεις, καθώς διαθέτει επιφανειακό ριζικό σύστημα που δεν απλώνει ιδιαίτερα. Επιπλέον, χρειάζεται αυξημένα ποτίσματα καθώς ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού. Η καλλιέργεια του σπανακιού χρειάζεται προσεκτικό και συχνό ξεβοτάνισμα, δηλαδή απομάκρυνση των ανεπιθύμητων αγριόχορτων που εμποδίζει την ανάπτυξη των νεαρών φυτών του σπανακιού. Η διαδικασία του ξεβοτανίσματος μπορεί να γίνει με τα χέρια ή χρησιμοποιώντας ένα μικρό σκαλιστήρι, προσέχοντας να μην τραυματίσουμε τους βλαστούς του σπανακιού.
Περισσότερα Προϊόντα
Κάρδαμο
ΚάρδαμοΤο κάρδαμο είναι φυτό μονοετές, της οικογένειας των σταυρανθών. Καλλιεργείται πολύ εύκολα, αναπτύσσεται γρήγορα και αντέχει στις καιρικές δυσμένειες. Έχει φύλλα άφθονα με πολλές σχισμές συγκεντρωμένα σε ροζέτες. Το στέλεχος παρουσιάζεται κάπως ενωρίς και διακλαδίζεται, κάνει δε άνθη λευκά και σπόρους κοκκινωπούς.
Η καλλιέργεια του κάρδαμου γίνεται αποκλειστικώς για τα φύλλα του, τα οποία έχουν γεύση ελαφρώς καυστική και διεγερτική της ορέξεως, χρησιμοποιούμενα για αυτό ως είδος αρτύματος πρώτης τάξεως.
Ο τρόπος της καλλιέργειας του κάρδαμου είναι απλούστατος. Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη. Σπέρνεται σχεδόν καθ’ όλο το έτος- μόνο κατά το καλοκαίρι πρέπει η σπορά να γίνεται υπό σκιά, για να μη σποριάζουν γρήγορα Για αυτό, για να υπάρχει μια συνεχής συγκομιδή η σπορά πρέπει να γίνεται κλιμακωτά, κάθε 10 — 15 ημέρες.
Αντίδι
ΑντίδιΤα αντίδια έχουν μία ιδιαίτερη και ήπια πικρή γεύση, καθώς επίσης διαθέτουν και υψηλή διατροφική αξία. Όπως τα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, σε βιταμίνες και σε αντιοξειδωτικά. Επιπλέον, τα αντίδια περιέχουν αρκετά μέταλλα όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο.Είναι φυτό εύκρατων κλιμάτων και δεν ανέχεται καλά τις παρατεινόμενες θερμές και ξηρές περιόδους. Αντέχει αρκετά τις σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα κατά τις οποίες θα δώσει και καλύτερης ποιότητας τελικό προϊόν, (μεγαλύτερο ποσοστό εσωτερικών, λευκών φύλλων).Τα εδάφη στα οποία μπορεί να καλλιεργηθεί είναι ποικίλα, αλλά προτιμάει τα μέσης σύστασης ή κάπως ελαφρά και ποτιστικά, αποστραγγιζόμενα και πλούσια σε οργανική ουσία.
Κίμινο
ΚίμινοΤο κύμινο καλλιεργείται στο Άργος και στα γύρω χωριά και σπέρνεται κάθε χρόνο Γενάρη ή Φλεβάρη, σε κατεβασιές ή σε δυνατές αμμούδες και ωριμάζει Μάιο – Ιούνιο. Δηλαδή ωριμάζει κάτι νωρίτερα από το γλυκάνισο που έχει όμοια καλλιέργεια. Με την διαφορά πως το κύμινο είναι ξερικό. Σπορά κύμινου
Το χωράφι που θα σπείρουμε το κύμινο δεν πρέπει να βγάζει πολλά χορτάρια, ούτε να το σκιάζουν δένδρα. Οργώνεται τρεις φορές βαθιά είσαι με μια πιθαμή και στο τρίτο όργωμα το σβαρνίζουμε καλά με σιδερόσβαρνα για να ισιώσει και να τριφτούνε καλά τα χώματα. Κατόπιν σπέρνουμε το κύμινο στα πεταχτά μαζί με ποταμίσια ψιλή άμμο και σκεπάζουμε ξέβαθα το σπόρο με ντόπια σβάρνα.
Κολοκύθα Μεγάλη
Κολοκύθα ΜεγάληΠριν φυτέψετε τους σπόρους κολοκύθας, θα πρέπει να τους αφήσετε να φουσκώσουν σε ζεστό νερό όλη νύχτα. Για την καλλιέργεια, χρειάζεστε ένα δοχείο με διάμετρο 10 cm έως 12 εκατοστών. Δύο σπόροι κολοκύθας φυτεύονται ανά δοχείο. Για να γίνει αυτό, το δοχείο γεμίζεται με χώμα με πλάτος ένα δάκτυλο κάτω από το χείλος. Αυτό προσφέρει καθαρό πότισμα έτσι ώστε να μην πετάγεται το νερό όταν ποτίζετε.
Με το μυτερό άκρο προς τα κάτω, οι σπόροι πιέζονται περίπου δύο εκατοστά βαθιά στο χώμα. Στη συνέχεια, το δοχείο τοποθετείται πάνω στο περβάζι του παραθύρου και οι πρώτοι βλαστοί θα αρχίσουν να εμφανίζονται μετά από λίγες μόνο ημέρες. Η βέλτιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση των φυτών κολοκύθας είναι 20°C έως 25°C. Για να αναπτυχθούν σωστά, είναι σημαντικό τα νεαρά φυτά να βρίσκονται σε περιβάλλον με σταθερή ζεστασιά και αρκετό φως. Μόλις τα πρώτα αληθινά φύλλα εμφανίζονται μετά τα φύλλα βλάστησης, και αυτά έχουν αναπτυχθεί μέχρι την άκρη του δοχείου, το ασθενέστερο από τα δύο σπορόφυτα κόβεται. Μόνο το ισχυρότερη φυτό αφήνεται να αναπτυχθεί, έτσι ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί έξω στον κήπο αργότερα. Αλλά βεβαίως, και τα δύο σπορόφυτα μπορούν να παραμείνουν στο δοχείο για να φυτευθούν έξω αργότερα.
Καρότο
ΚαρότοΚαρότο, ένα από τα πιο νόστιμα και θρεπτικά λαχανικά που φυτεύουμε την εποχή της άνοιξης και του φθινοπώρου. Διάσημο για τη γλυκιά, τραγανή και αρωματική γεύση της σαρκώδους ρίζα του, το καρότο αποτελεί αγαπημένη τροφή για μικρούς και μεγάλους. Αναπτύσσεται μέσα στο έδαφος με τα φύλλα του να προεξέχουν πάνω από το χώμα, όπως συμβαίνει και με το παντζάρι, το ραπάνι, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Το καρότο τρώγεται φρέσκο σε χειμωνιάτικες σαλάτες μαζί με λάχανο και μαρούλι, αλλά και μαγειρεμένο σε διάφορες συνταγές, όπως στην παραδοσιακή φασολάδα. Μπορούμε να φτιάξουμε και κέικ καρότου, χάρη στη γλυκιά γεύση του. Τα καρότα θέλουν σχετικά δροσερές συνθήκες για να αναπτυχθούν και να έχουν καλή απόδοση, καθώς και αρκετή ηλιοφάνεια. Ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας για την καλλιέργεια του καρότου είναι μεταξύ 16-18°C. Η καλλιέργεια του καρότου παρουσιάζει σχετική ανθεκτικότητα στον παγετό του χειμώνα, ενώ σε υψηλές θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 25°C η ανάπτυξη της ρίζα του καρότου σταματά, ξυλοποιείται και ξεθωριάζει το χρώμα του.
Ζωχός
ΖωχόςΟ ζωχός έχει επιστημονική ονομασία Sonchus oleraceus. Ο ζοχός είναι σε άνθιση από τον Ιούνιο έως και τον Αύγουστο. Οι σπόροι του ωριμάζουν από τον Ιούλιο ως το Σεπτέμβριο. Τα άνθη του είναι ερμαφρόδιτα (έχει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα) και γονιμοποιούνται από τις μέλισσες. Τα φύλλα του φυτού μοιάζουν πολύ μ’αυτά χόρτων της ίδιας οικογένειας, μακρόστενα, λεία, οδοντωτά, σχισμένα εναλλάξ σε λοβούς πτεροειδώς και με πλατύ, χυμώδη μίσχο που στη βάση πλαταίνει υπερβολικά σχεδόν αγκαλιάζοντας το βλαστό, και φέρει πλευρικά μεμβρανώδεις προεκτάσεις, χαρακτηριστικό πολλών ποωδών φυτών, μάλλον για την αύξηση της φωτοσυνθετικής επιφάνειας.