Το λάχανο είναι φυτό ψυχρής εποχής και η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξή του είναι 15-18 βαθμοί Κελσίου. Τα λάχανα φυτεύονται κυρίως σε ηλιοφανείς θέσεις την περίοδο του φθινοπώρου, αν και οι ημισκιερές θέσεις είναι χρήσιμες στις πρώιμες καλοκαιρινές φυτεύσεις που επικρατεί πολύ ζέστη. Το λάχανο μπορεί να αναπτυχθεί σε όλους τους τύπους των εδαφών, εκτός από τα πολύ όξινα εδάφη. Είναι σημαντικό το έδαφος να διαθέτει καλή στράγγιση για να απομακρύνεται το νερό που περισσεύει από το πότισμα και να εξασφαλίζεται καλός αερισμός των ριζών. Για τα πρώιμα λάχανα προτιμάμε αμμώδη, ελαφριά ζεστά εδάφη, ενώ για τα όψιμα προτιμώνται βαρύτερα και πιο γόνιμα εδάφη με καλή στράγγιση, πλούσια σε οργανική ουσία.

Τα αντίδια έχουν μία ιδιαίτερη και ήπια πικρή γεύση, καθώς επίσης διαθέτουν και υψηλή διατροφική αξία. Όπως τα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, σε βιταμίνες και σε αντιοξειδωτικά. Επιπλέον, τα αντίδια περιέχουν αρκετά μέταλλα όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο.Είναι φυτό εύκρατων κλιμάτων και δεν ανέχεται καλά τις παρατεινόμενες θερμές και ξηρές περιόδους. Αντέχει αρκετά τις σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα κατά τις οποίες θα δώσει και καλύτερης ποιότητας τελικό προϊόν, (μεγαλύτερο ποσοστό εσωτερικών, λευκών φύλλων).Τα εδάφη στα οποία μπορεί να καλλιεργηθεί είναι ποικίλα, αλλά προτιμάει τα μέσης σύστασης ή κάπως ελαφρά και ποτιστικά, αποστραγγιζόμενα και πλούσια σε οργανική ουσία.

Το κάρδαμο είναι φυτό μονοετές, της οικογένειας των σταυρανθών. Καλλιεργείται πολύ εύκολα, αναπτύσσεται γρήγορα και αντέχει στις καιρικές δυσμένειες. Έχει φύλλα άφθονα με πολλές σχισμές συγκεντρωμένα σε ροζέτες. Το στέλεχος παρουσιάζεται κάπως ενωρίς και διακλαδίζεται, κάνει δε άνθη λευκά και σπόρους κοκκινωπούς.

Η καλλιέργεια του κάρδαμου γίνεται αποκλειστικώς για τα φύλλα του, τα οποία έχουν γεύση ελαφρώς καυστική και διεγερτική της ορέξεως, χρησιμοποιούμενα για αυτό ως είδος αρτύματος πρώτης τάξεως.

Ο τρόπος της καλλιέργειας του κάρδαμου είναι απλούστατος. Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη. Σπέρνεται σχεδόν καθ’ όλο το έτος- μόνο κατά το καλοκαίρι πρέπει η σπορά να γίνεται υπό σκιά, για να μη σποριάζουν γρήγορα Για αυτό, για να υπάρχει μια συνεχής συγκομιδή η σπορά πρέπει να γίνεται κλιμακωτά, κάθε 10 — 15 ημέρες.

Tο δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis) είναι ένα ξυλώδες αρωματικό φυτό που μπορεί να ζήσει για 15-20 χρόνια. Είναι ένας αειθαλής θάμνος με μέσο ύψος 1,2 μέτρα. Το δεντρολίβανο έχει λουλούδια λευκού, πορφυρού ή μπλε χρώματος και αρωματικά, δερματώδη φύλλα, τα οποία μοιάζουν με βελόνες πεύκου. Είναι μέλος της οικογένειας Lamiaceae, η οποία περιλαμβάνει πολλά άλλα βότανα (βασιλικό, λεβάντα, φασκόμηλο). Το δενδρολίβανο είναι μελισσοτροφικό φυτό και προσελκύει έντονα τις μέλισσες. Το δενδρολίβανο χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για να ενισχύσει τη μνήμη. Είναι ένα φυτό που προέρχεται από την περιοχή της Μεσογείου, αλλά καλλιεργείται σε περισσότερες από 80 χώρες για οικιακή ή επαγγελματική χρήση. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή μοσχεύματα κατά την άνοιξη και προτιμά θερμό και μέτρια ξηρό κλίμα.

Καρότο, ένα από τα πιο νόστιμα και θρεπτικά λαχανικά που φυτεύουμε την εποχή της άνοιξης και του φθινοπώρου. Διάσημο για τη γλυκιά, τραγανή και αρωματική γεύση της σαρκώδους ρίζα του, το καρότο αποτελεί αγαπημένη τροφή για μικρούς και μεγάλους. Αναπτύσσεται μέσα στο έδαφος με τα φύλλα του να προεξέχουν πάνω από το χώμα, όπως συμβαίνει και με το παντζάρι, το ραπάνι, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Το καρότο τρώγεται φρέσκο σε χειμωνιάτικες σαλάτες μαζί με λάχανο και μαρούλι, αλλά και μαγειρεμένο σε διάφορες συνταγές, όπως στην παραδοσιακή φασολάδα. Μπορούμε να φτιάξουμε και κέικ καρότου, χάρη στη γλυκιά γεύση του. Τα καρότα θέλουν σχετικά δροσερές συνθήκες για να αναπτυχθούν και να έχουν καλή απόδοση, καθώς και αρκετή ηλιοφάνεια. Ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας για την καλλιέργεια του καρότου είναι μεταξύ 16-18°C. Η καλλιέργεια του καρότου παρουσιάζει σχετική ανθεκτικότητα στον παγετό του χειμώνα, ενώ σε υψηλές θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 25°C η ανάπτυξη της ρίζα του καρότου σταματά, ξυλοποιείται και ξεθωριάζει το χρώμα του.

Κολοκύθι, ένα από τα δημοφιλέστερα και πιο νόστιμα λαχανικά που φυτεύουμε την ανοιξιάτικη περίοδο και συγκομίζουμε μέσα στο καλοκαίρι. Η καλλιέργεια του κολοκυθιού ανήκει στην ίδια οικογένεια φυτών με το αγγούρι, το πεπόνι και το καρπούζι με τα οποία μοιράζεται παρόμοια χαρακτηριστικά. Τα κολοκύθια τρώγονται βραστά, ψητά και τηγανητά και αποτελούν βασικό συστατικό για πολλές αγαπημένες συνταγές καλοκαιρινών φαγητών όπως η κολοκυθόπιτα, το μπριάμ και τα γεμιστά. Διαθέτουν σημαντική θρεπτική αξία, λίγες θερμίδες και υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, βιταμίνες κάλιο και ασβέστιο. Η καλλιέργεια του κολοκυθιού θεωρείται αρκετά εύκολη. Την προτείνουμε ανεπιφύλακτα σε πρωτάρηδες καλλιεργητές, καθώς δίνει πλούσια παραγωγή και αρκετά γρήγορα. Ακόμη κι αν δε διαθέτουμε κήπο, μπορούμε να φυτέψουμε κολοκύθια σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Ας δούμε αναλυτικά, τι φροντίδα χρειάζεται η καλλιέργεια της κολοκυθιάς για να απολαμβάνουμε τα πιο νόστιμα κολοκύθια από τον κήπο μας. Η πρώιμη φύτευση της κολοκυθιάς γίνεται στην αρχή της άνοιξης με έτοιμα φυτά που έχουμε προμηθευτεί από φυτώριο ή που ετοιμάζουμε μόνοι μας στα τέλη του χειμώνα σε ειδικό σπορείο. Αν θέλουμε να καλλιεργήσουμε κολοκύθια στα τέλη της άνοιξης, μπορούμε να φυτέψουμε τον σπόρο του κολοκυθιού απευθείας στο έδαφος, καθώς την περίοδο αυτή η θερμοκρασία του εδάφους είναι κατάλληλη για να φυτρώσει ο σπόρος.