H καλέντουλα είναι ένα λουλούδι που συναντάμε άγριο στη φύση και μπορούμε να φυτεύσουμε ως καλλωπιστικό φυτό στον κήπο, καθώς και σε γλάστρες στο μπαλκόνι μας. Αυτοφυές φυτό στη Νότια Ευρώπη, ξαδερφάκι της μαργαρίτας, η καλέντουλα ξεχωρίζει για τα υπέροχα μεγάλα λουλούδια της σε έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, καθώς και για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Αγαπημένη επιλογή των κηποτεχνών, η καλέντουλα διάθετει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη φθινοπώρου.  Η καλέντουλα ευδοκιμεί σε ηλιοφανείς θέσεις σε αγρούς και σε χωράφια που έχουν χαμηλό υψόμετρο. Αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα σε σκιά ή ημισκιά, θα επιβιώσει παρουσιάζοντας μειωμένη ανθοφορία. Η καλέντουλα αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι ευαίσθητη σε θερμοκρασίες κοντά στους 0°C. Για το λόγο αυτό, αν και θεωρείται πολυετές φυτό, η καλέντουλα συνήθως ζει για ένα χρόνο, καθώς δεν αντέχει την παγωνιά του χειμώνα. Σχετικά με τη μεταφύτευση, η καλέντουλα θέλει δροσερό και γόνιμο χώμα που να συγκρατεί την υγρασία, ενώ αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα θα χρησιμοποιήσουμε φυτόχωμα γενικής χρήσης με αρκετό περλίτη για να συγκρατεί την υγρασία. 

     Μονοετές φυτό όρθιο, με ύψος έως ένα μέτρο, αρκετά τριχωτό.Φύλλα αντίθετα, που φύονται ανά κόμβους,μακρυά γραμμικά,λογχοειδή. Άνθη όμορφα ρόδινα πενταπέταλο,με εσωτερικές μαύρες γραμμές.Κάλυκας ωοειδής ριγωτός ,και στην κορυφή του υπάρχουν πέντε μυτερές αποφύσεις που στηρίζουν το άνθος.Το συναντάμε ανθισμένο προς το τέλος της άνοιξης  σε καλλιέργειες σιτηρών και σε λιβάδια ημιορεινών. 

Το Cockle είναι ένα επιλεκτικό φυτό. Σπέρνετε στις αρχές Μαΐου απευθείας στο έδαφος (δεν του αρέσει η μεταφύτευση). Εάν οι βλαστοί είναι πυκνωμένοι, αραιώστε την απόσταση

Αφήνω περίπου 10-15 cm.

Η φροντίδα για το αγρόστωμα είναι απλή: βοτάνισμα, πότισμα, εάν δεν υπάρχει βροχή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Δεν χρειάζεται καν υποστήριξη – το κυδωνάκι στέκεται σταθερά στα «πόδια» του.

Αν έχετε αφήσει κατά μέρος ένα μέρος για τη φύτευση της μαριονέτας το επόμενο έτος, μην περιμένετε την άνοιξη, σπείρετε τους σπόρους για το χειμώνα.

Σε αυτή την περίπτωση, τα φυτά θα ανθίσουν και θα διακοσμήσουν τον κήπο σας πολύ νωρίτερα.

Τα ξεθωριασμένα φυτά συνδέουν τέλεια τους σπόρους.

Η διμορφοθήκη είναι πολυετές, ποώδες ανθοφόρο φυτό που κατάγεται από τη Νότια Αφρική, ανθίζει από την άνοιξη ως το φθινόπωρο και δίνει πολλά λουλούδια σε σχήμα μαργαρίτας. Η διμορφοθήκη αποτελεί αγαπημένο φυτό των κηποτεχνών σε κήπους και σε βραχόκηπους, ενώ επιλέγεται και από ερασιτέχνες κηπουρούς για φύτευση σε γλάστρες, ζαρντινιέρες αλλά και κρεμαστά καλάθια. Υπάρχουν δυο είδη διμορφοθήκης, οι ορθόκλαδες ποικιλίες και οι έρπουσες. Επιλέγουμε τις ορθωτές διμορφοθήκες για δώσουμε μια πιο συμπαγή μορφή των λουλουδιών σε γλάστρες και ζαρντινιέρες. Φυτεύουμε τις έρπουσες διμορφοθήκες για εδαφοκάλυψη στον κήπο και δημιουργούμε ένα ανθισμένο χαλί λουλουδιών.

Υπάρχει μπαλκόνι ή αυλή χωρίς βασιλικό; Δεν νομίζω! Ακόμη και στα παράθυρα των σπιτιών, τοποθετούμε μικρές γλάστρες με βασιλικό για μας χαρίζει το πλούσιο άρωμά του. Ο βασιλικός είναι αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές αρωματικό φυτό της μεσογειακής κουζίνας. Ειδικά οι πλατύφυλλες ποικιλίες βασιλικού, αποτελούν βασικό συστατικό σε σαλάτες, σε σάλτσες και σε πολλές συνταγές μαγειρικής. Φυτεύουμε βασιλικό σε γλάστρα, λοιπόν, για να μπορούμε να κόβουμε φρέσκα τα φύλλα του όποτε τα χρειαστούμε! Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας.

Οι γαρυφαλλιές αναπτύσσονται καλύτερα σε φωτεινά και ηλιόλουστα μέρη, όπου μας χαρίζουν πολλά λουλούδια. Δε φοβάται τον χειμώνα και είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο, καθώς αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Αντίθετα τα πολύ ζεστά και ξηρά καλοκαίρια την ταλαιπωρούν. Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς μπορεί να εξασθενήσουν το φυτό και να ξεραθεί. H γαρυφαλλιά προτιμά πλούσιο, γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση του νερού, καθώς είναι ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία και μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της. Ανάλογα το είδος της γαρυφαλλιάς, επιλέγουμε το κατάλληλο είδος της γλάστρας και της ζαρντινιέρας.

Το γένος helichrysum περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη με εξάπλωση σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Πολλά καλλιεργούνται σαν καλλωπιστικά. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου δέκα είδη. Συναντιέται κυρίως στις περιοχές του Nομού Πρεβέζης, Νομού Θεσπρωτίας και στις Ιόνιους νήσους.

Τα ανθάκια του είναι μικρά κίτρινα και ο βλαστός του λεπτός. Όταν ξηραθεί, το φυτό κρατάει το σχήμα του και οι κορυφές των λουλουδιών το κίτρινο χρώμα τους, γι αυτό και τα λένε και «αθάνατα» ή «αμάραντα».