H γκαζάνια είναι ετήσιο, ποώδες, καλοκαιρινό λουλούδι που χαρακτηρίζεται από χαμηλή ανάπτυξη, πυκνή βλάστηση και μεγάλα άνθη που μοιάζουν με μαργαρίτες. Τα χρώματα των λουλουδιών της γκαζάνιας είναι πολλά και εντυπωσιακά: πορτοκαλί, κίτρινα, μπορντώ, λευκό, καθώς και δίχρωμα σε πολλούς συνδυασμούς. Η γκαζάνια αποτελεί εξαιρετική επιλογή φυτού για εδαφοκάλυψη στον κήπο, καθώς επίσης για φύτευση στο μπαλκόνι σε χαμηλές γλάστρες.Αν και ενδημικό της Νοτίου Αφρικής, η γκαζάνια πλέον έχει εγκλιματιστεί και απαντάται στις χώρες της Μεσογείου. Έχει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας, καθώς ανθίζει από τις αρχές της άνοιξης μέχρι και πολύ αργά το φθινόπωρο. Η γκαζάνια προτιμά έδαφος που στραγγίζει πολύ καλά και φυτόχωμα γενικής χρήσης όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα. Η γκαζάνια αγαπά θέσεις φύτευσης με έντονη ηλιοφάνεια για αρκετές ώρες τη μέρα. Θεωρείται φυτό που αντέχει πολύ στις παραθαλάσσιες φυτεύσεις, καθώς είναι πολύ ανθεκτική στα άλατα. Είναι αρκετά ευαίσθητη στο ψύχος του χειμώνα, ειδικά όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα.

H Ακουϊλέγια (Aquilegia vulgaris, Ranunculaceae) είναι ένα πολύ όμορφο καλλωπιστικό φυτό με καταγωγή τη νότια Ευρώπη. Τη συναντάμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας από την Κρήτη μέχρι και τη Μακεδονία να ομορφαίνει με τα υπέροχα λουλούδια της την ελληνική φύση. Η Aquilegia είναι γένος με πάνω από 20 πολυετή φυτά και ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae.

Στη χώρα μας καλλιεργείται ως πολυετές φυτό και το πιο διαδεδομένο είδος είναι η Aquilegia vulgaris. Τη συναντάμε με τα ονόματα Κολομπίνα και Νύφη των λόφων. Είναι φυτό που χρησιμοποιείται και για δρεπτό.

 Η Aquilegia ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae και περιλαμβάνει πάνω από είκοσι πολυετή φυτά. Υπάρχουν ποικιλίες νάνες μέχρι 20cm και θαμνώδης ποικιλίες μέχρι 1,20cm Στην Ελλάδα η Aquilegia καλλιεργείται ως πολυετές φυτό κυρίως η ποικιλία vulgaris. Τα άνθη ειίναι εντυπωσιακά. Η Κολομπίνα παράγει διπλά άνθη με ποικιλία αποχρώσεων από κόκκινο, βιολετί λευκό και εντυπωσιακό μπλε που σηκώνονται μέχρι και 30cm ψηλότερα από το φύλλωμα. Η περίοδος ανθοφορίας είναι από τον Ιούνιο μέχρι Οκτώβρη. 

Οι γαρυφαλλιές αναπτύσσονται καλύτερα σε φωτεινά και ηλιόλουστα μέρη, όπου μας χαρίζουν πολλά λουλούδια. Δε φοβάται τον χειμώνα και είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο, καθώς αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Αντίθετα τα πολύ ζεστά και ξηρά καλοκαίρια την ταλαιπωρούν. Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς μπορεί να εξασθενήσουν το φυτό και να ξεραθεί. H γαρυφαλλιά προτιμά πλούσιο, γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση του νερού, καθώς είναι ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία και μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της.  Ανάλογα το είδος της γαρυφαλλιάς, επιλέγουμε το κατάλληλο είδος της γλάστρας και της ζαρντινιέρας. Για ψηλές ποικιλίες γαρυφαλλιάς, χρειαζόμαστε γλάστρες με ύψος τουλάχιστον 30 εκατοστών για τις πιο χαμηλές ποικιλίες, αρκούν γλάστρες με βάθος 20 εκατοστών. 

Ο βασιλικός σε γλάστρα, δυστυχώς, δεν είναι παντός καιρού! Χρειάζεται σχετική προσοχή. Καταρχήν, επιλέγουμε μια σκιερή ή ημισκιερή θέση για τη γλάστρα με το βασιλικό. Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας. Για την καλλιέργεια του βασιλικού στο μπαλκόνι επιλέγουμε στρογγυλή γλάστρα με μέγεθος 1-2 νούμερα μεγαλύτερη από τη γλάστρα που τον αγοράσαμε από το φυτώριο. Αν επιλέξουμε τον πολυετή (αγιορείτικο) βασιλικό, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αναπτύσσεται γρήγορα και θα χρειαστεί πιο συχνές μεταφυτεύσεις. Π

Υπάρχει μπαλκόνι ή αυλή χωρίς βασιλικό; Δεν νομίζω! Ακόμη και στα παράθυρα των σπιτιών, τοποθετούμε μικρές γλάστρες με βασιλικό για μας χαρίζει το πλούσιο άρωμά του. Ο βασιλικός είναι αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές αρωματικό φυτό της μεσογειακής κουζίνας. Ειδικά οι πλατύφυλλες ποικιλίες βασιλικού, αποτελούν βασικό συστατικό σε σαλάτες, σε σάλτσες και σε πολλές συνταγές μαγειρικής. Φυτεύουμε βασιλικό σε γλάστρα, λοιπόν, για να μπορούμε να κόβουμε φρέσκα τα φύλλα του όποτε τα χρειαστούμε! Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας.

Το γένος helichrysum περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη με εξάπλωση σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Πολλά καλλιεργούνται σαν καλλωπιστικά. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου δέκα είδη. Συναντιέται κυρίως στις περιοχές του Nομού Πρεβέζης, Νομού Θεσπρωτίας και στις Ιόνιους νήσους.

Τα ανθάκια του είναι μικρά κίτρινα και ο βλαστός του λεπτός. Όταν ξηραθεί, το φυτό κρατάει το σχήμα του και οι κορυφές των λουλουδιών το κίτρινο χρώμα τους, γι αυτό και τα λένε και «αθάνατα» ή «αμάραντα».