Γλυκάνισος
Γλυκάνισος
Το γένος Illicium L. αποτελείται από περίπου 40 είδη που αποτελούν έναν από τους πρώτους εξελικτικούς κλάδους των αγγειόσπερμων.
Αυτή η μικρή ταξινομική ομάδα αντιπροσωπεύεται από αειθαλή δέντρα και θάμνους που διανέμονται στην βόρεια Αμερική, στο Μεξικό, στο Περού, στις Δυτικές Ινδίες και στην ανατολική Ασία, με την υψηλότερη συγκέντρωση των ειδών να υπάρχει στην βόρεια Μιανμάρ και στην νότια Κίνα.
Το πιο γνωστό μέλος αυτού του γένους είναι πιθανώς το Illicium verum . Άλλα είδη αυτού του γένους είναι το Illicium anistatum, το Illicium parviflorum, το Illicium angustisepalum A.C. και άλλα.
Ο αστεροειδής γλυκάνισος καλλιεργείται ευρέως στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Ασίας.
Η Κίνα και το Βιετνάμ είναι οι κύριοι παραγωγοί του αστεροειδούς γλυκάνισου. Πλέον, καλλιεργείται επίσης στην Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στις Φιλιππίνες.
Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός αστεροειδούς γλυκάνισου στον κόσμο, όπου η καλλιέργεια του ως φαρμακευτικό φυτό στην επαρχία Guangxi αντιπροσωπεύει περίπου το 90% της συνολικής παραγωγής.
Περισσότερα Προϊόντα
Λόλα Μαρούλι Κόκκινο
Λόλα Μαρούλι ΚόκκινοH λόλα είναι φυτό ψυχρής εποχής που αναπτύσσεται καλύτερα σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας. Ιδανική θερμοκρασία ανάπτυξης είναι 14-19°C, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν την πρόωρη έκπτυξη του ανθοφόρου βλαστού. Όταν φυτεύεται φθινόπωρο, χειμώνα και άνοιξη αναζητούμε ηλιοφανή θέση στο μπαλκόνι, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες πιο σκιερή. Επίσης, επιλέγουμε σχετικά προφυλαγμένη θέση από τους δυνατούς βοριάδες του χειμώνα. Πρέπει να επισημάνουμε ότι η λόλα είναι λιγότερο ανεκτική στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες από τα κλασικά μαρούλια, ποικιλίας romana. καλλιέργεια του μαρουλιού λόλας μπορεί να συνδιαστεί με φράουλα, αγγούρι, κρεμμύδι, σκόρδο, ραπάνι και τομάτα και έτσι να προκύψουν πολύ αποδοτικές συγκαλλιέργειες. Για παράδειγμα, ανάμεσα από τα μαρούλια λόλας που φυτεύονται ανά 30 εκατοστά, μπορούμε να φυτέψουμε κοκάρι κρεμμυδιού ή σκελίδες σκόρδου για να συμπληρώνουμε με φρέσκο κρεμμυδάκι και σκορδάκι τη σαλάτα μας.
Καρπούζι
ΚαρπούζιΤο καρπούζι αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή και δροσιστικά φρούτα με μοναδική γλυκιά γεύση που απολαμβάνουμε σε φέτες, σε φρουτοσαλάτες, σε δροσιστικούς χυμούς, ενώ σε κάποιες περιοχές το φτιάχνουν και γλυκό του κουταλιού. Ο καρπός της καρπουζιάς εξωτερικά είναι λείος, με χρώμα ανοικτό ή σκούρο πράσινο, με σκληρό φλοιό ενώ πολλές ποικιλίες διαθέτουν χαρακτηριστικές ραβδώσεις. Εσωτερικά, το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα των καρπών του καρπουζιού οφείλεται στο λυκοπένιο, μία αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται επίσης στις ντομάτες και τα γκρέιπφρουτ. Το καρπούζι είναι ετήσια καλλιέργεια που φυτεύεται στις αρχές της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού και θεωρείται απαιτητική καλλιέργεια για κάποιον αρχάριο καλλιεργητή. Έχει σημαντικές απαιτήσεις σε νερό και λίπανση, και χρειάζεται αρκετή εμπειρία για να μας δώσει πλούσια ποιοτική παραγωγή. υτεύουμε στα τέλη της άνοιξης, τα νεαρά φυτά καρπουζιού που έχουμε δημιουργήσει σε σπορείο από τις αρχές της άνοιξης ή προμηθευόμαστε έτοιμα φυτά από φυτώρια. Το καρπούζι, όπως άλλωστε και το πεπόνι, αναπτύσσεται και καρποφορεί σε ζεστές περιόδους. Αν θέλουμε να φυτέψουμε καρπούζι πιο όψιμα, αρχές καλοκαιριού, μπορούμε να φυτεύσουμε απευθείας στο έδαφος τον σπόρο καρπουζιού. Με την απευθείας φύτευση στο χωράφι, το φυτό καρπουζιάς εμφανίζει καλύτερη ριζοβολία και δίνει καλύτερη παραγωγή καρπών.
Κάρδαμο
ΚάρδαμοΤο κάρδαμο είναι φυτό μονοετές, της οικογένειας των σταυρανθών. Καλλιεργείται πολύ εύκολα, αναπτύσσεται γρήγορα και αντέχει στις καιρικές δυσμένειες. Έχει φύλλα άφθονα με πολλές σχισμές συγκεντρωμένα σε ροζέτες. Το στέλεχος παρουσιάζεται κάπως ενωρίς και διακλαδίζεται, κάνει δε άνθη λευκά και σπόρους κοκκινωπούς.
Η καλλιέργεια του κάρδαμου γίνεται αποκλειστικώς για τα φύλλα του, τα οποία έχουν γεύση ελαφρώς καυστική και διεγερτική της ορέξεως, χρησιμοποιούμενα για αυτό ως είδος αρτύματος πρώτης τάξεως.
Ο τρόπος της καλλιέργειας του κάρδαμου είναι απλούστατος. Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη. Σπέρνεται σχεδόν καθ’ όλο το έτος- μόνο κατά το καλοκαίρι πρέπει η σπορά να γίνεται υπό σκιά, για να μη σποριάζουν γρήγορα Για αυτό, για να υπάρχει μια συνεχής συγκομιδή η σπορά πρέπει να γίνεται κλιμακωτά, κάθε 10 — 15 ημέρες.
Κίμινο
ΚίμινοΤο κύμινο καλλιεργείται στο Άργος και στα γύρω χωριά και σπέρνεται κάθε χρόνο Γενάρη ή Φλεβάρη, σε κατεβασιές ή σε δυνατές αμμούδες και ωριμάζει Μάιο – Ιούνιο. Δηλαδή ωριμάζει κάτι νωρίτερα από το γλυκάνισο που έχει όμοια καλλιέργεια. Με την διαφορά πως το κύμινο είναι ξερικό. Σπορά κύμινου
Το χωράφι που θα σπείρουμε το κύμινο δεν πρέπει να βγάζει πολλά χορτάρια, ούτε να το σκιάζουν δένδρα. Οργώνεται τρεις φορές βαθιά είσαι με μια πιθαμή και στο τρίτο όργωμα το σβαρνίζουμε καλά με σιδερόσβαρνα για να ισιώσει και να τριφτούνε καλά τα χώματα. Κατόπιν σπέρνουμε το κύμινο στα πεταχτά μαζί με ποταμίσια ψιλή άμμο και σκεπάζουμε ξέβαθα το σπόρο με ντόπια σβάρνα.
Δύοσμος
ΔύοσμοςΔυόσμος, ένα βότανο με μοναδικό άρωμα και πολλές χρήσεις! O δυόσμος είναι το πιο δημοφιλές αρωματικό φυτό της Μεσογείου μαζί με τον βασιλικό και τον συναντάμε σχεδόν σε κάθε κήπο, αυλή και μπαλκόνι των ελληνικών σπιτιών. Το φυτό του δυόσμου είναι πολυετές και αειθαλές με τετράγωνους βλαστούς, πολύ αρωματικά φύλλα και άνθη. Ο δυόσμος είναι ένα είδος μέντας που χρησιμοποιείται, κυρίως, για αρωματισμό σε φαγητά και ποτά, καθώς και ως θεραπευτικό βότανο για τόνωση και για το στομάχι. Στον κήπο μπορεί να φυτευτεί σε συστάδες και ως μεμονωμένο φυτό, καθώς επίσης αποτελεί εξαιρετική επιλογή φυτού για βραχόκηπο μαζί με άλλα αρωματικά φυτά. Ο δυόσμος δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος, αρκεί να εξασφαλίζει συνεχή υγρασία και καλή αποστράγγιση. H ενσωμάτωση κόμποστ και καλοχωνεμένης κοπριάς κατά τη μεταφύτευση του δυόσμου στο έδαφος συντελεί στην καλύτερη ανάπτυξη του. Ο δυόσμος ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες περιοχές, όπου τα φύλλα του δίνουν υψηλή περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια, αρκεί να ποτίζεται πιο συχνά.
Κολοκυθάκι Ελληνικό
Κολοκυθάκι ΕλληνικόΚολοκύθι, ένα από τα δημοφιλέστερα και πιο νόστιμα λαχανικά που φυτεύουμε την ανοιξιάτικη περίοδο και συγκομίζουμε μέσα στο καλοκαίρι. Η καλλιέργεια του κολοκυθιού ανήκει στην ίδια οικογένεια φυτών με το αγγούρι, το πεπόνι και το καρπούζι με τα οποία μοιράζεται παρόμοια χαρακτηριστικά. Τα κολοκύθια τρώγονται βραστά, ψητά και τηγανητά και αποτελούν βασικό συστατικό για πολλές αγαπημένες συνταγές καλοκαιρινών φαγητών όπως η κολοκυθόπιτα, το μπριάμ και τα γεμιστά. Διαθέτουν σημαντική θρεπτική αξία, λίγες θερμίδες και υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, βιταμίνες κάλιο και ασβέστιο. Η καλλιέργεια του κολοκυθιού θεωρείται αρκετά εύκολη. Την προτείνουμε ανεπιφύλακτα σε πρωτάρηδες καλλιεργητές, καθώς δίνει πλούσια παραγωγή και αρκετά γρήγορα. Ακόμη κι αν δε διαθέτουμε κήπο, μπορούμε να φυτέψουμε κολοκύθια σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Ας δούμε αναλυτικά, τι φροντίδα χρειάζεται η καλλιέργεια της κολοκυθιάς για να απολαμβάνουμε τα πιο νόστιμα κολοκύθια από τον κήπο μας. Η πρώιμη φύτευση της κολοκυθιάς γίνεται στην αρχή της άνοιξης με έτοιμα φυτά που έχουμε προμηθευτεί από φυτώριο ή που ετοιμάζουμε μόνοι μας στα τέλη του χειμώνα σε ειδικό σπορείο. Αν θέλουμε να καλλιεργήσουμε κολοκύθια στα τέλη της άνοιξης, μπορούμε να φυτέψουμε τον σπόρο του κολοκυθιού απευθείας στο έδαφος, καθώς την περίοδο αυτή η θερμοκρασία του εδάφους είναι κατάλληλη για να φυτρώσει ο σπόρος.