Αντίδι
Αντίδι
Τα αντίδια έχουν μία ιδιαίτερη και ήπια πικρή γεύση, καθώς επίσης διαθέτουν και υψηλή διατροφική αξία. Όπως τα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, σε βιταμίνες και σε αντιοξειδωτικά. Επιπλέον, τα αντίδια περιέχουν αρκετά μέταλλα όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο.Είναι φυτό εύκρατων κλιμάτων και δεν ανέχεται καλά τις παρατεινόμενες θερμές και ξηρές περιόδους. Αντέχει αρκετά τις σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα κατά τις οποίες θα δώσει και καλύτερης ποιότητας τελικό προϊόν, (μεγαλύτερο ποσοστό εσωτερικών, λευκών φύλλων).Τα εδάφη στα οποία μπορεί να καλλιεργηθεί είναι ποικίλα, αλλά προτιμάει τα μέσης σύστασης ή κάπως ελαφρά και ποτιστικά, αποστραγγιζόμενα και πλούσια σε οργανική ουσία.
Η σπορά λαμβάνει χώρα κυρίως τον Αύγουστο ή Σεπτέμβριο και μπορεί να φτάσει και μέχρι τις αρχές της άνοιξης, εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Τα σπέρματα τοποθετούνται σε σπορείο ή απευθείας στον αγρό. Η σπορά γίνεται σε αυλάκια ή σε γραμμές οι οποίες απέχουν μεταξύ τους 40-50 εκατοστά και μετά το φύτρωμα γίνεται αραίωμα των φυτών ώστε αυτά να απέχουν μεταξύ τους 20-30 εκατοστά. Οι ποσότητες των σπόρων που θα χρειαστούν είναι 400-500 γραμμάρια/στρέμμα.
Περισσότερα Προϊόντα
Κολοκύθα Μεγάλη
Κολοκύθα ΜεγάληΠριν φυτέψετε τους σπόρους κολοκύθας, θα πρέπει να τους αφήσετε να φουσκώσουν σε ζεστό νερό όλη νύχτα. Για την καλλιέργεια, χρειάζεστε ένα δοχείο με διάμετρο 10 cm έως 12 εκατοστών. Δύο σπόροι κολοκύθας φυτεύονται ανά δοχείο. Για να γίνει αυτό, το δοχείο γεμίζεται με χώμα με πλάτος ένα δάκτυλο κάτω από το χείλος. Αυτό προσφέρει καθαρό πότισμα έτσι ώστε να μην πετάγεται το νερό όταν ποτίζετε.
Με το μυτερό άκρο προς τα κάτω, οι σπόροι πιέζονται περίπου δύο εκατοστά βαθιά στο χώμα. Στη συνέχεια, το δοχείο τοποθετείται πάνω στο περβάζι του παραθύρου και οι πρώτοι βλαστοί θα αρχίσουν να εμφανίζονται μετά από λίγες μόνο ημέρες. Η βέλτιστη θερμοκρασία για τη βλάστηση των φυτών κολοκύθας είναι 20°C έως 25°C. Για να αναπτυχθούν σωστά, είναι σημαντικό τα νεαρά φυτά να βρίσκονται σε περιβάλλον με σταθερή ζεστασιά και αρκετό φως. Μόλις τα πρώτα αληθινά φύλλα εμφανίζονται μετά τα φύλλα βλάστησης, και αυτά έχουν αναπτυχθεί μέχρι την άκρη του δοχείου, το ασθενέστερο από τα δύο σπορόφυτα κόβεται. Μόνο το ισχυρότερη φυτό αφήνεται να αναπτυχθεί, έτσι ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί έξω στον κήπο αργότερα. Αλλά βεβαίως, και τα δύο σπορόφυτα μπορούν να παραμείνουν στο δοχείο για να φυτευθούν έξω αργότερα.
Δενδρολίβανο
ΔενδρολίβανοTο δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis) είναι ένα ξυλώδες αρωματικό φυτό που μπορεί να ζήσει για 15-20 χρόνια. Είναι ένας αειθαλής θάμνος με μέσο ύψος 1,2 μέτρα. Το δεντρολίβανο έχει λουλούδια λευκού, πορφυρού ή μπλε χρώματος και αρωματικά, δερματώδη φύλλα, τα οποία μοιάζουν με βελόνες πεύκου. Είναι μέλος της οικογένειας Lamiaceae, η οποία περιλαμβάνει πολλά άλλα βότανα (βασιλικό, λεβάντα, φασκόμηλο). Το δενδρολίβανο είναι μελισσοτροφικό φυτό και προσελκύει έντονα τις μέλισσες. Το δενδρολίβανο χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για να ενισχύσει τη μνήμη. Είναι ένα φυτό που προέρχεται από την περιοχή της Μεσογείου, αλλά καλλιεργείται σε περισσότερες από 80 χώρες για οικιακή ή επαγγελματική χρήση. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή μοσχεύματα κατά την άνοιξη και προτιμά θερμό και μέτρια ξηρό κλίμα.
Καρότο
ΚαρότοΚαρότο, ένα από τα πιο νόστιμα και θρεπτικά λαχανικά που φυτεύουμε την εποχή της άνοιξης και του φθινοπώρου. Διάσημο για τη γλυκιά, τραγανή και αρωματική γεύση της σαρκώδους ρίζα του, το καρότο αποτελεί αγαπημένη τροφή για μικρούς και μεγάλους. Αναπτύσσεται μέσα στο έδαφος με τα φύλλα του να προεξέχουν πάνω από το χώμα, όπως συμβαίνει και με το παντζάρι, το ραπάνι, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Το καρότο τρώγεται φρέσκο σε χειμωνιάτικες σαλάτες μαζί με λάχανο και μαρούλι, αλλά και μαγειρεμένο σε διάφορες συνταγές, όπως στην παραδοσιακή φασολάδα. Μπορούμε να φτιάξουμε και κέικ καρότου, χάρη στη γλυκιά γεύση του. Τα καρότα θέλουν σχετικά δροσερές συνθήκες για να αναπτυχθούν και να έχουν καλή απόδοση, καθώς και αρκετή ηλιοφάνεια. Ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας για την καλλιέργεια του καρότου είναι μεταξύ 16-18°C. Η καλλιέργεια του καρότου παρουσιάζει σχετική ανθεκτικότητα στον παγετό του χειμώνα, ενώ σε υψηλές θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 25°C η ανάπτυξη της ρίζα του καρότου σταματά, ξυλοποιείται και ξεθωριάζει το χρώμα του.
Κόλιανδρος
ΚόλιανδροςΟ κορίανδρος είναι μονοετής πόα με έντονη οσμή. Την περίοδο της άνθησης τα φυτά μπορούν να φτάσουν σε ύψος 20-140cm. Ο βλαστός είναι όρθιος με χρώμα πράσινο ενώ την περίοδο της άνθησης γίνεται βιολετί ή και κόκκινο. Ο βλαστός των ώριμων φυτών είναι κούφιος, ενώ η διάμετρος του βλαστού στη βάση της ρίζας είναι πάνω από 2cm. Φύλλα σύνθετα κατ’ εναλλαγή, με τρία φυλλάρια έλλοβα -3 ή και περισσότερους οδοντωτούς λοβούς. Τα φύλλα την περίοδο της άνθησης γίνονται βιολετί ή και κόκκινα. Η ταξιανθία είναι ένα σύνθετο σκιάδιο (umbel). Τα άνθη έχουν 5 πέταλα, χρώματος ροζ ή μερικές φορές λευκό. Ο καρπός είναι σφαιρικός ή οβάλ με διάμετρο πάνω από 6mm. Προτιμά εδάφη γόνιμα, ενώ την πρώτη περίοδο ανάπτυξης του απαιτεί ικανοποιητική ποσότητα υγρασίας, μετά την ανάπτυξη του βλαστού όμως είναι πολύ ανθεκτική στην ξηρασία και θεωρείται ξηρική καλλιέργεια. Υψηλές θερμοκρασίες και ηλιοφάνεια την περίοδο της ανθοφορίας αυξάνουν την περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο.
Λεβάντα
ΛεβάνταΗ λεβάντα είναι ένα από τα διασημότερα αρωματικά φυτά που φυτεύουμε σε γλάστρα και αποτελεί βασικό φυτό που συναντάμε σε κάθε κήπο σε μπαλκόνι. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να φυτέψουμε λεβάντα σε γλάστρα, καθώς εκτός από την ομορφιά της είναι ένα φυτό με πολλαπλές χρήσεις. Η λεβάντα αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιοφανείς θέσεις στο μπαλκόνι και είναι ανθεκτική στην ξηρασία. Προτιμούμε μπαλκόνι με νότια ή δυτική έκθεση για να έχουν οι λεβάντες μας καλή ανάπτυξη και ανθοφορία. Φυτεύουμε τη λεβάντα σε βαθιές γλάστρες με διάμετρο και ύψος τουλάχιστον 30 εκατοστών, καθώς η λεβάντα διαθέτει δυνατό ριζικό σύστημα που προχωρά σε βάθος και παρουσιάζει γρήγορη ανάπτυξη.
Λαχανάκι Βρυξελλών
Λαχανάκι ΒρυξελλώνΠριν γίνει εγκατάσταση λάχανου, το χωράφι καθαρίζεται από ζιζάνια και σκληρά υλικά όπως πέτρες και ξύλα. Το λάχανο επωφελείται από υπολείμματα παλιών καλλιεργειών. Έτσι αν στο χωράφι, υπήρχε προηγούμενη καλλιέργεια χωρίς προσβολές από ασθένειες τα υπολείμματα μπορούν, αντί να καταστραφούν, να ενσωματωθούν στο χώμα. Αν γίνεται για πρώτη φορά εγκατάσταση, το έδαφος ισοπεδώνεται και οργώνεται ή σκαλίζεται σε αρκετό βάθος (30-40cm), ώστε να βελτιωθεί ο αερισμός και να αφρατέψει το χώμα. 1-2 μήνες πριν την εγκατάσταση της καλλιέργειας ενσωματώνονται στο έδαφος κομπόστ ή καλά χωνεμένη κοπριά, με φρεζάρισμα ή σκάλισμα.