Το άλυσσο είναι ετήσιο ανθόφυτο, χαμηλής ανάπτυξης, με μικρά λογχοειδή φύλλα ανοιχτού πράσινου χρώματος και πολλά μικρά άνθη χρώματος λευκού, ρόδινου ή μωβ. Το άλυσσο διαθέτει πλούσια και παρατεταμένη ανθοφορία που διαρκεί από νωρίς την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Αποτελεί ιδανικό φυτό για αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες, αλλά και για τον κήπο σε φύτευση κατά συστάδες, σε βραχόκηπους, για εδαφοκάλυψη ή για χαμηλή ανθισμένη μπορντούρα. Το άλυσσο αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις και είναι ανθεκτικό τόσο σε υψηλές, όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του άλυσσου, είναι από 16 εως 24°C. Το άλυσσο δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, αναπτύσσεται εύκολα ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές, αρκεί να επιλέξουμε ηλιόλουστα σημεία του κήπου. Ο πολλαπλασιασμός του άλυσσου γίνεται με σπόρους που μπορούμε να σπείρουμε απευθείας στη θέση φύτευσης μέσα στον Μάρτη, ώστε να εξασφαλίσουμε πλούσια καλοκαιρινή ανθοφορία.

Ο βασιλικός σε γλάστρα, δυστυχώς, δεν είναι παντός καιρού! Χρειάζεται σχετική προσοχή. Καταρχήν, επιλέγουμε μια σκιερή ή ημισκιερή θέση για τη γλάστρα με το βασιλικό. Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας. Για την καλλιέργεια του βασιλικού στο μπαλκόνι επιλέγουμε στρογγυλή γλάστρα με μέγεθος 1-2 νούμερα μεγαλύτερη από τη γλάστρα που τον αγοράσαμε από το φυτώριο. Αν επιλέξουμε τον πολυετή (αγιορείτικο) βασιλικό, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αναπτύσσεται γρήγορα και θα χρειαστεί πιο συχνές μεταφυτεύσεις. Π

Η επιστημονική ονομασία είναι Achillea millefolium (όπως την όρισε o Λινναίος) και η κοινή ονομασία είναι Αχιλλέα ή χιλιόφυλλο, και έχει και άλλες ελληνικές ονομασίες ανάλογα με το την περιοχή όπως αγριαψιθιά, πέλινο, Πισιδιά, Σεμεσάντο, Μιλφέϊγ, Συμηλούδι και Λάζαρος γιατί με τα λουλούδια της στολίζονται τα παιδιά που ψάλλουν για το Λάζαρο στα χωριά το Μεγάλο Σάββατο. Η αγγλική ονομασία είναι Yarrow. Στην Ελλάδα υπάρχουν 24 ποικιλίες της Αχιλλέας. Ανήκει στην οικογένεια κομπόζιτα ή σύνθετα (Compositae).

Οι γαρυφαλλιές αναπτύσσονται καλύτερα σε φωτεινά και ηλιόλουστα μέρη, όπου μας χαρίζουν πολλά λουλούδια. Δε φοβάται τον χειμώνα και είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο, καθώς αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Αντίθετα τα πολύ ζεστά και ξηρά καλοκαίρια την ταλαιπωρούν. Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς μπορεί να εξασθενήσουν το φυτό και να ξεραθεί. H γαρυφαλλιά προτιμά πλούσιο, γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση του νερού, καθώς είναι ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία και μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της. Ανάλογα το είδος της γαρυφαλλιάς, επιλέγουμε το κατάλληλο είδος της γλάστρας και της ζαρντινιέρας.

Το αγήρατο είναι ένα ξεχωριστό καλλωπιστικό φυτό χαμηλής ανάπτυξης με καρδιόσχημα φύλλα και πανέμορφα μικρά άνθη σε επάκριες ταξιανθίες που μοιάζουν με τούφες, σε αποχρώσεις του μπλε, του ιώδους και του άσπρου. Η ανθοφορία του αγήρατου είναι τόσο πλούσια, που σχεδόν κρύβει το φύλλωμα του φυτού, και διαρκεί από την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Το αγήρατο έχει καταγωγή από το Μεξικό και αποτελεί ιδανική επιλογή για φύτευση σε αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες, ενώ χρησιμοποιείται επίσης στον κήπο σε φύτευση κατά συστάδες, σε βραχόκηπους, ακόμη και για εδαφοκάλυψη.  Το αγήρατο δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, αρκεί να έχει καλή αποστράγγιση. Όταν βρεθεί σε γόνιμο χώμα παρουσιάζει καλύτερη ανάπτυξη και πλουσιότερη ανθοφορία.

H Ακουϊλέγια (Aquilegia vulgaris, Ranunculaceae) είναι ένα πολύ όμορφο καλλωπιστικό φυτό με καταγωγή τη νότια Ευρώπη. Τη συναντάμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας από την Κρήτη μέχρι και τη Μακεδονία να ομορφαίνει με τα υπέροχα λουλούδια της την ελληνική φύση. Η Aquilegia είναι γένος με πάνω από 20 πολυετή φυτά και ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae.

Στη χώρα μας καλλιεργείται ως πολυετές φυτό και το πιο διαδεδομένο είδος είναι η Aquilegia vulgaris. Τη συναντάμε με τα ονόματα Κολομπίνα και Νύφη των λόφων. Είναι φυτό που χρησιμοποιείται και για δρεπτό.

 Η Aquilegia ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae και περιλαμβάνει πάνω από είκοσι πολυετή φυτά. Υπάρχουν ποικιλίες νάνες μέχρι 20cm και θαμνώδης ποικιλίες μέχρι 1,20cm Στην Ελλάδα η Aquilegia καλλιεργείται ως πολυετές φυτό κυρίως η ποικιλία vulgaris. Τα άνθη ειίναι εντυπωσιακά. Η Κολομπίνα παράγει διπλά άνθη με ποικιλία αποχρώσεων από κόκκινο, βιολετί λευκό και εντυπωσιακό μπλε που σηκώνονται μέχρι και 30cm ψηλότερα από το φύλλωμα. Η περίοδος ανθοφορίας είναι από τον Ιούνιο μέχρι Οκτώβρη.