πάρχουν πάνω από 300 ποικιλίες γαρυφαλλιάς. Καλλιεργούμενες και άγριες ποικιλίες γαρυφαλλιάς, αρωματικές γαρυφαλλιές και γαρυφαλλιές χωρίς άρωμα, ψηλές και χαμηλές, άλλες έρπουσες και άλλες ορθόκλαδες ιδανικές για κομμένο λουλούδι. Πιο γνωστές ποικιλίες είναι η κοινή γαρυφαλλιά, το κινέζικο γαρύφαλλο, το γαρύφαλλο των ποιητών, ενώ μια ξεχωριστή αναφορά αξίζει να γίνει στην άγρια γαρυφαλλιά. Κοινή γαρυφαλλιά (Dianthus caryophyllus): Η γαρυφαλλιά που θυμόμαστε να στολίζει παραδοσιακά τις αυλές των παππούδων και των γιαγιάδων μας. Διαθέτει γκριζοπράσινο φύλλωμα και μία μεγάλη ποικιλία σε χρώματα λουλουδιών όπως άσπρο, ροζ, μωβ, πορτοκαλί και κόκκινο. Υπάρχει μία μεγάλη γκάμα ποικιλιών της κοινής γαρυφαλλιάς για να επιλέξουμε από τόσο σε ύψος, από 20 εκατοστά μέχρι 70 εκατοστά όσο και διαμόρφωση από ορθόκλαδες μέχρι πλαγιόλαδες. Γαρύφαλλο των ποιητών (Dianthus barbatus): Το γαρύφαλλο των ποιητών είναι ποώδες φυτό χαμηλής ανάπτυξης που φτάνει σε ύψος 20-25 εκατοστά και παράγει πολλά μικρά λουλούδια με χαρακτηριστικά σχιστά πέταλα που θυμίζουν κρόσσια. Τα λουλούδια έχουν χρώμα λευκό, ροζ ή κόκκινο ενώ υπάρχουν και κάποια δίχρωμα. Συνήθως, ζουν για 1-2 χρόνια αλλά πολλαπλασιάζονται εύκολα καθώς πέφτει ο σπόρος από τα άνθη. Κινέζικη γαρυφαλλιά (Dianthus chinensis): Το κινέζικο γαρύφαλλο είναι αυτοφυές φυτό των βουνών της νότιας Ευρώπης που φτάνει σε ύψος τα 30-70 εκατοστά. Τα λουλούδια του παρουσιάζονται σε μια πυκνή συστάδα μέχρι και 30 ανθέων μαζί στην κορυφή των βλαστών, είναι 2-3 εκατοστά σε διάμετρο με πέντε πέταλα τα οποία εμφανίζουν χαρακτηριστικές οδοντωτές άκρες. Τα συναντάμε σε διάφορα χρώματα όπως λευκό, ροζ, κόκκινο, μωβ και ποικίλα σχέδια.

Το άλυσσο είναι ετήσιο ανθόφυτο, χαμηλής ανάπτυξης, με μικρά λογχοειδή φύλλα ανοιχτού πράσινου χρώματος και πολλά μικρά άνθη χρώματος λευκού, ρόδινου ή μωβ. Το άλυσσο διαθέτει πλούσια και παρατεταμένη ανθοφορία που διαρκεί από νωρίς την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Αποτελεί ιδανικό φυτό για αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες, αλλά και για τον κήπο σε φύτευση κατά συστάδες, σε βραχόκηπους, για εδαφοκάλυψη ή για χαμηλή ανθισμένη μπορντούρα. Το άλυσσο αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις και είναι ανθεκτικό τόσο σε υψηλές, όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του άλυσσου, είναι από 16 εως 24°C. Το άλυσσο δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, αναπτύσσεται εύκολα ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές, αρκεί να επιλέξουμε ηλιόλουστα σημεία του κήπου. Ο πολλαπλασιασμός του άλυσσου γίνεται με σπόρους που μπορούμε να σπείρουμε απευθείας στη θέση φύτευσης μέσα στον Μάρτη, ώστε να εξασφαλίσουμε πλούσια καλοκαιρινή ανθοφορία.

Ο βασιλικός σε γλάστρα, δυστυχώς, δεν είναι παντός καιρού! Χρειάζεται σχετική προσοχή. Καταρχήν, επιλέγουμε μια σκιερή ή ημισκιερή θέση για τη γλάστρα με το βασιλικό. Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας. Για την καλλιέργεια του βασιλικού στο μπαλκόνι επιλέγουμε στρογγυλή γλάστρα με μέγεθος 1-2 νούμερα μεγαλύτερη από τη γλάστρα που τον αγοράσαμε από το φυτώριο. Αν επιλέξουμε τον πολυετή (αγιορείτικο) βασιλικό, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αναπτύσσεται γρήγορα και θα χρειαστεί πιο συχνές μεταφυτεύσεις. Π

Το γένος helichrysum περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη με εξάπλωση σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Πολλά καλλιεργούνται σαν καλλωπιστικά. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου δέκα είδη. Συναντιέται κυρίως στις περιοχές του Nομού Πρεβέζης, Νομού Θεσπρωτίας και στις Ιόνιους νήσους.

Τα ανθάκια του είναι μικρά κίτρινα και ο βλαστός του λεπτός. Όταν ξηραθεί, το φυτό κρατάει το σχήμα του και οι κορυφές των λουλουδιών το κίτρινο χρώμα τους, γι αυτό και τα λένε και «αθάνατα» ή «αμάραντα».

H καλέντουλα είναι ένα λουλούδι που συναντάμε άγριο στη φύση και μπορούμε να φυτεύσουμε ως καλλωπιστικό φυτό στον κήπο, καθώς και σε γλάστρες στο μπαλκόνι μας. Αυτοφυές φυτό στη Νότια Ευρώπη, ξαδερφάκι της μαργαρίτας, η καλέντουλα ξεχωρίζει για τα υπέροχα μεγάλα λουλούδια της σε έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, καθώς και για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Αγαπημένη επιλογή των κηποτεχνών, η καλέντουλα διάθετει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη φθινοπώρου.  Η καλέντουλα ευδοκιμεί σε ηλιοφανείς θέσεις σε αγρούς και σε χωράφια που έχουν χαμηλό υψόμετρο. Αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα σε σκιά ή ημισκιά, θα επιβιώσει παρουσιάζοντας μειωμένη ανθοφορία. Η καλέντουλα αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι ευαίσθητη σε θερμοκρασίες κοντά στους 0°C. Για το λόγο αυτό, αν και θεωρείται πολυετές φυτό, η καλέντουλα συνήθως ζει για ένα χρόνο, καθώς δεν αντέχει την παγωνιά του χειμώνα. Σχετικά με τη μεταφύτευση, η καλέντουλα θέλει δροσερό και γόνιμο χώμα που να συγκρατεί την υγρασία, ενώ αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα θα χρησιμοποιήσουμε φυτόχωμα γενικής χρήσης με αρκετό περλίτη για να συγκρατεί την υγρασία.