Φασόλια Marconi

Φασόλια Marconi

Υπάρχουν πολλες δημοφιλείς ντόπιες και παραδοσιακές ποικιλίες φασολιού, χαμηλές και αναρριχώμενες για να επιλέξουμε. Οι περισσότεροι καλλιεργητές προτιμούν ποικιλίες φρέσκου φασολιού που δεν έχουν ίνες, καθώς είναι πιο ευχάριστες όταν τις τρώμε. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι ποικιλίες φασολιού για ξερό φασόλι, έχουν πιο σκληρό περίβλημα και με πολλές ίνες. Πολύ γνωστές ποικιλίες φρέσκου φασολιού είναι το τσαουλί, το τερλί, το αμπελοφάσουλο (μαυρομάτικο), το φασόλι του μέτρου (φιδοφάσουλο), τα μπαρμπούνια (χάντρες), τα καναρίνια (κίτρινα φασόλια), η βουλγάρα (πρώιμη μπαρμπούνα), η ζαργάνα, το αναρριχώμενο μπαρμπούνι, ενώ κατά περιοχές θα συναντήσουμε και άλλες ενδιαφέρουσες τοπικές ποικιλίες. Εξαιρετική παραδοσιακή ποικιλία ξερού φασολιού είναι οι γίγαντες Πρεσπών. Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι αναρριχώμενες ποικιλίες φασολιού είναι πολύ πιο παραγωγικές από τις χαμηλές ποικιλίες, ενώ παράλληλα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια παραγωγής αν και καθυστερούν περίσσοτερο να μπουν στην παραγωγή σε σχέση με τις χαμηλές.

Η καλλιέργεια του φασολιού χρειάζεται γόνιμο έδαφος, πλούσιο σε οργανική ουσία και με καλή αποστράγγιση για να έχει καλή ανάπτυξη και καρποφορία. Κατά την προετοιμασία του εδάφους για καλλιέργεια οργώνουμε αρχικά το χωράφι για να γίνει το χώμα αρκετά αφράτο, καθώς είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό πλούσιου και ισχυρού ριζικού συστήματος της φασολιάς. Στη συνέχεια, πριν τη φύτευση του φασολιού, ενσωματώνουμε αρκετό κομπόστ, χωνεμένη κοπριά και βιολογικό λίπασμα για να εμπλουτίσουμε το έδαφος με οργανική ουσία και θρεπτικά συστατικά.

Κατηγορία:

Κοινοποίηση:

Η φασολιά είναι σχετικά απαιτητική σε νερό και χρειάζεται τακτικό πότισμα για να έχει καλή και ποιοτική παραγωγή. Κατά τη φύτευση των φασολιών, αποφεύγουμε τις μεγάλες ποσότητες νερού γιατί μπορεί να σαπίσει ο σπόρος του φασολιού και να μην φυτρώσει. Κατά την περίοδο της ανθοφορίας και της καρπόδεσης της φασολιάς, απαιτείται επάρκεια νερού και όχι περίσσεια, καθώς το υπερβολικό πότισμα μπορεί να προκαλέσει πτώση των ανθέων και αποτυχία στην καρπόδεση. Σε καμία περίπτωση δεν αφήνουμε τα φυτά του φασολιού εντελώς απότιστα “για να δέσουν οι καρποί”, όπως υποστηρίζουν παλιοί καλλιεργητές, γιατί με αυτό τον τρόπο ξεραίνεται το άνθος και πέφτει. Συνήθως, ποτίζουμε τις φασολιές κάθε δυο-τρεις μέρες την περίοδο της άνοιξης και κάθε 1-2 μέρες την περίοδο του καλοκαιριού, ώστε το χώμα να διατηρείται σχετικά υγρό γύρω από την ρίζα του φασολιού. Προτιμούμε σύστημα ποτίσματος με σταγόνες για να έχουμε πιο αποτελεσματικό πότισμα των φασολιών και να κάνουμε και εξοινονόμηση νερού.