Τα αντίδια έχουν μία ιδιαίτερη και ήπια πικρή γεύση, καθώς επίσης διαθέτουν και υψηλή διατροφική αξία. Όπως τα περισσότερα φυλλώδη λαχανικά, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, σε βιταμίνες και σε αντιοξειδωτικά. Επιπλέον, τα αντίδια περιέχουν αρκετά μέταλλα όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο.Είναι φυτό εύκρατων κλιμάτων και δεν ανέχεται καλά τις παρατεινόμενες θερμές και ξηρές περιόδους. Αντέχει αρκετά τις σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα κατά τις οποίες θα δώσει και καλύτερης ποιότητας τελικό προϊόν, (μεγαλύτερο ποσοστό εσωτερικών, λευκών φύλλων).Τα εδάφη στα οποία μπορεί να καλλιεργηθεί είναι ποικίλα, αλλά προτιμάει τα μέσης σύστασης ή κάπως ελαφρά και ποτιστικά, αποστραγγιζόμενα και πλούσια σε οργανική ουσία.

Τα μαρούλια φυτεύονται στον κήπο, σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι, καθώς επίσης μπορεί να γίνει καλλιέργεια μαρουλιού σε θερμοκήπιο. Ως φυτό ψυχρής εποχής, το μαρούλι χρειάζεται δροσερό περιβάλλον και καλλιεργείται σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες μεταξύ 14-19°C. Γενικότερα προτιμά ηλιόλουστες θέσεις φύτευσης, αν και αναπτύσσεται ικανοποιητικά και σε ημισκιερές θέσεις. Σε υψηλές θερμοκρασίες προκαλείται πρόωρη έκπτυξη του ανθοφόρου βλαστού του μαρουλιού, ενώ σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και παγετό προκαλούνται εγκαύματα στο φύλλωμα. Ορισμένες ποικιλίες μαρουλιού είναι πιο ανθεκτικές στις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες της άνοιξης και άλλες προσαρμόζονται καλύτερα στην παγωνιά του χειμώνα. Για τη φύτευση του μαρουλιού, το ιδανικό έδαφος είναι γόνιμο, δροσερό, με υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία που να εξασφαλίζει καλή αποστράγγιση.

Τα μαρούλια φυτεύονται στον κήπο, σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι, καθώς επίσης μπορεί να γίνει καλλιέργεια μαρουλιού σε θερμοκήπιο. Ως φυτό ψυχρής εποχής, το μαρούλι χρειάζεται δροσερό περιβάλλον και καλλιεργείται σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες μεταξύ 14-19°C. Γενικότερα προτιμά ηλιόλουστες θέσεις φύτευσης, αν και αναπτύσσεται ικανοποιητικά και σε ημισκιερές θέσεις. Σε υψηλές θερμοκρασίες προκαλείται πρόωρη έκπτυξη του ανθοφόρου βλαστού του μαρουλιού, ενώ σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και παγετό προκαλούνται εγκαύματα στο φύλλωμα. Ορισμένες ποικιλίες μαρουλιού είναι πιο ανθεκτικές στις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες της άνοιξης και άλλες προσαρμόζονται καλύτερα στην παγωνιά του χειμώνα. Για τη φύτευση του μαρουλιού, το ιδανικό έδαφος είναι γόνιμο, δροσερό, με υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία που να εξασφαλίζει καλή αποστράγγιση.

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Artemisia dracunculus (Αρτεμισία η δρακόντια) . Η ονομασία «εστραγκόν» είναι γαλλικής προέλευσης ενώ στα αγγλικά αποδίδεται ως «τάραγκον». Υπάρχουν δύο ποικιλίες του βοτάνου, το ρωσικό και το γαλλικό. Το ρωσικό, με καταγωγή από την Σιβηρία, θεωρείται το αρχικό φυτό από το οποίο προήλθε η γαλλική ποικιλία. Το άρωμα του ρωσικού υστερεί σε οξύτητα σε σχέση με το γαλλικό που θεωρείται γενικά ανώτερο. Η γεύση του θυμίζει το γλυκάνισο λόγω της κοινής τους ουσίας της ανηθόλης που αυξάνει την όρεξη. Έχει πολλές εφαρμογές στη μαγειρική εμπλουτίζοντας γευστικά σάλτσες κρεατικών και ψαριών, βρασμένα λαχανικά, μαγιονέζες, πράσινες σαλάτες, ακόμα και παγωτά ή φρουτοσαλάτες. Προσθέστε το προς το τέλος στο φαγητό γιατί το παρατεταμένο μαγείρεμα του προσδίδει πικρή γεύση και χάνεται το άρωμά του. Το εστραγκόν δεν ταιριάζει με άλλα μυρωδικά με μόνη ίσως εξαίρεση το λεμόνι και τα μικρά κρεμμυδάκια. Είναι από τα καλύτερα αρωματικά ξυδιού και μουστάρδας. Τα φύλλα του περιέχουν ιώδιο, κάλιο και βιταμίνες Α και C.  

Η ματζουράνα είναι πολυετές αρωματικό και φαρμακευτικό φυτό, ξαδερφάκι της ρίγανης, που φυτρώνει σε ημιορεινά και ορεινά μέρη των χωρών της Μεσογείου. Με ανάπτυξη που φτάνει περίπου το μισό μέτρο, η ματζουράνα χαρακτηρίζεται από όρθιους βλαστούς, μικρά στρογγυλά φύλλα σταχτοπράσινου χρώματος και μικρά ασπρορόδινα άνθη που εμφανίζονται στις άκρες των βλαστών. Η ματζουράνα δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το έδαφος, αρκεί το χώμα να έχει πολύ καλή αποστράγγιση. Προτιμά σχετικά ηλιαζόμενες θέσεις και είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στο κρύο. Η ματζουράνα θεωρείται ξηρική καλλιέργεια και αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες. Κατάλληλη εποχή για τη φύτευση της ματζουράνας είναι μέσα στην άνοιξη και στις αρχές του φθινοπώρου. Φυτεύουμε σε αποστάσεις 30-40 εκατοστών μεταξύ των φυτών, ενώ αν τη φυτέψουμε σε βραχόκηπο επιλέγουμε θέση κοντά σε ρίγανη και σε θυμάρι. Για φυτά ματζουράνας σε γλάστρα, φροντίζουμε να τα τοποθετούμε σε σημείο με δυτική ή βορεινή έκθεση και προμηθευόμαστε φυτόχωμα γενικής χρήσης ή πιο ειδικό για αρωματικά φυτά. 

Ο μαϊντανός είναι από τα πιο αγαπημένα μυρωδικά που καλλιεργούμε στον κήπο αλλά και σε γλάστρα στο μπαλκόνι μας. Ξεχωρίζει για τα υπέροχα αρωματικά του φύλλα που τα κόβουμε φρέσκα για να τα χρησιμοποιήσουμε στις σαλάτες, σε πίτες αλλά και σε ξεχωριστές συνταγές μαγειρικής. Αν και είναι διετές λαχανικό, ο μαιντανός συνήθως καλλιεργείται σαν ετήσιο φυτό. Ο μαιντανός διαθέτει υψηλή διατροφική αξία, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ουσίες και βιταμίνες. μαϊντανός θέλει γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, γι’ αυτό εμπλουτίζουμε το χώμα που έχουμε με κομπόστ, κοπριά και βιολογικό λίπασμα για να βελτιώσουμε τη γονιμότητά του. Ο μαϊντανός προτιμά δροσερό καιρό, σε ηλιόλουστες θέσεις με θερμοκρασίες 10-20°C. Kατά την περίοδο του καλοκαιριού θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ημισκιερές θέσεις για τον μαϊντανό, προκειμένου να έχει καλύτερη ανάπτυξη και να μην εκπτύξει προώρα ανθοφόρους βλαστούς.