Ο ηλίανθος, τα γνωστά ηλιοτρόπια, είναι αγαπημένο καλοκαιρινό φυτό για να διακοσμήσουμε στον κήπο ή στο μπαλκόνι μας για να μας χαρίσει την εντυπωσιακή ανθοφορία του. Η ονομασία του ηλίανθου προέρχεται από το γεγονός ότι η κεφαλή του στρέφεται διαρκώς προς τις ακτίνες του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας και στρέφεται πάλι, τις πρωινές ώρες, προς την ανατολή. Οι νάνες ποικιλίες ηλίανθου, που φτάνουν μέχρι τα 40-50 εκατοστά σε ύψος, είναι κατάλληλες για γλάστρες, ενώ για τον κήπο προτιμάμε τις ψηλότερες ποικιλίες που ξεπερνούν το ένα μέτρο και είναι και οι εδώδιμες.  

Οι γαρυφαλλιές αναπτύσσονται καλύτερα σε φωτεινά και ηλιόλουστα μέρη, όπου μας χαρίζουν πολλά λουλούδια. Δε φοβάται τον χειμώνα και είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο, καθώς αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Αντίθετα τα πολύ ζεστά και ξηρά καλοκαίρια την ταλαιπωρούν. Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς μπορεί να εξασθενήσουν το φυτό και να ξεραθεί. H γαρυφαλλιά προτιμά πλούσιο, γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση του νερού, καθώς είναι ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία και μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της.  Ανάλογα το είδος της γαρυφαλλιάς, επιλέγουμε το κατάλληλο είδος της γλάστρας και της ζαρντινιέρας. Για ψηλές ποικιλίες γαρυφαλλιάς, χρειαζόμαστε γλάστρες με ύψος τουλάχιστον 30 εκατοστών για τις πιο χαμηλές ποικιλίες, αρκούν γλάστρες με βάθος 20 εκατοστών. 

Η γυψοφίλη (Gypsophila sp, Caryophyllaceae) κατάγεται από την Ευρώπη και την Ασία και ανήκει στην οικογένεια Caryophyllaceae. Στο γένος Gypsophila ανήκουν 80-100 είδη ετήσια ή πολυετή. Τα πιο διαδεδομένα στη χώρα μας είδη είναι: G. repens , G. Paniculata, G. Bianca.

Είναι ιδανικό φυτό εδαφοκάλυψης και πασίγνωστο δρεπτό φυτό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή γαμήλιων ανθοσυνθέσεων. Το όνομά της το οφείλει στα κατάλευκα άνθη της.

Το άλυσσο είναι ετήσιο ανθόφυτο, χαμηλής ανάπτυξης, με μικρά λογχοειδή φύλλα ανοιχτού πράσινου χρώματος και πολλά μικρά άνθη χρώματος λευκού, ρόδινου ή μωβ. Το άλυσσο διαθέτει πλούσια και παρατεταμένη ανθοφορία που διαρκεί από νωρίς την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Αποτελεί ιδανικό φυτό για αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες, αλλά και για τον κήπο σε φύτευση κατά συστάδες, σε βραχόκηπους, για εδαφοκάλυψη ή για χαμηλή ανθισμένη μπορντούρα. Το άλυσσο αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις και είναι ανθεκτικό τόσο σε υψηλές, όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του άλυσσου, είναι από 16 εως 24°C. Το άλυσσο δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, αναπτύσσεται εύκολα ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές, αρκεί να επιλέξουμε ηλιόλουστα σημεία του κήπου. Ο πολλαπλασιασμός του άλυσσου γίνεται με σπόρους που μπορούμε να σπείρουμε απευθείας στη θέση φύτευσης μέσα στον Μάρτη, ώστε να εξασφαλίσουμε πλούσια καλοκαιρινή ανθοφορία.

Υπάρχει μπαλκόνι ή αυλή χωρίς βασιλικό; Δεν νομίζω! Ακόμη και στα παράθυρα των σπιτιών, τοποθετούμε μικρές γλάστρες με βασιλικό για μας χαρίζει το πλούσιο άρωμά του. Ο βασιλικός είναι αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές αρωματικό φυτό της μεσογειακής κουζίνας. Ειδικά οι πλατύφυλλες ποικιλίες βασιλικού, αποτελούν βασικό συστατικό σε σαλάτες, σε σάλτσες και σε πολλές συνταγές μαγειρικής. Φυτεύουμε βασιλικό σε γλάστρα, λοιπόν, για να μπορούμε να κόβουμε φρέσκα τα φύλλα του όποτε τα χρειαστούμε! Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας. Για την καλλιέργεια του βασιλικού στο μπαλκόνι επιλέγουμε στρογγυλή γλάστρα με μέγεθος 1-2 νούμερα μεγαλύτερη από τη γλάστρα που τον αγοράσαμε από το φυτώριο. Αν επιλέξουμε τον πολυετή (αγιορείτικο) βασιλικό, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αναπτύσσεται γρήγορα και θα χρειαστεί πιο συχνές μεταφυτεύσεις.