Ίρις
Ίρις
Η ίριδα ή ίρις είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό που μας χαρίζει μαγευτικά λουλούδια με τεράστια ποικιλία χρωμάτων στον κήπο και σε μπαλκόνι. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως, στην ελληνική μυθολογία, η Ίριδα ήταν η θεά του ουράνιου τόξου. Η ίριδα φυτεύεται το φθινόπωρο και μας χαρίζει την εντυπωσιακή ανθοφορία της μέσα στην άνοιξη με υπέροχα λουλούδια που ξεχωρίζουν για την λεπτότητα και την ελκυστική τους εμφάνιση. Κι από χρώματα; Μπλε, λευκά, κόκκινα, κίτρινα, πορτοκαλί ακόμα και μαύρα! Υπάρχουν επίσης πανέμορφες δίχρωμες ίριδες με συνδιασμούς χρωμάτων. Μπορούμε να διακοσμήσουμε τα λουλούδια της ίριδας στο σαλόνι, φτιάχνοντας ανθισμένα μπουκέτα που διατηρήσουμε σε βάζο για διάστημα 2-3 εβδομάδων. Υπάρχουν πολλά είδη και ποικιλίες ίριδας που αυτοφύονται στη νότια Ευρώπη και την Κίνα, ενώ στον ελληνικό χώρο μπορούμε να βρούμε άγρια ενδημικά είδη που δεν συναντάμε πουθενά αλλού στον κόσμο. Οι ίριδες διαχωρίζονται σε ριζωματώδη είδη που αναπτύσσουν ρίζες και φέρουν οφθαλμούς, καθώς και σε βολβώδη είδη όπου η ίριδα φυτρώνει από βολβό. Από τις καλλιεργούμενες ποικιλίες, συναντάμε χαμηλά είδη ίριδας με ύψος έως 10-30 εκατοστών, μεσαίου ύψους 30-70 εκατοστών και ψηλότερες με ύψος 70–120 εκατοστά. Τα εντυπωσιακά άνθη της ίριδας έχουν μέγεθος που φτάνει τα 10-15 εκατοστά. Η πιο γνωστή ποικιλία ίριδας, είναι η γερμανική που δίνει μπλε λουλούδια, η οποία αναφέρεται και ως γαλάζιος κρίνος ή αγριόκρινος. Να σημειώσουμε ότι οι περισσότερες ποικιλιές ίριδας φυτεύονται φθινόπωρο, υπάρχουν ωστόσο και κάποιες ολλανδικές ποικιλίες που μπορούμε να φυτέψουμε την άνοιξη.
Η ίριδα είναι αρκετά ανθεκτική και καθόλου απαιτική στο πότισμα. Ακόμα και λίγο απότιστη να την ξεχάσουμε, δεν θα δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα! Σε γενικές γραμμές, η ίριδα χρειάζεται τακτικότερο πότισμα, 1-2 φορές τη βδομάδα, από την στιγμή που θα βλαστήσει μέχρι την έναρξη της ανθοφορίας. Προσοχή ωστόσο, καθώς το υπερβολικό πότισμα μπορεί να προκαλέσει σάπισμα των ριζών της. Κι όσο για τη λίπανση, και εκεί η ίριδα είναι ολιγαρκής. Προσθέτουμε λίγο πλήρες κοκκώδες λίπασμα κατά τη φύτευση, το οποίο ανακατεύουμε με το χώμα ή το φυτόχωμα αν έχουμε φυτέψει σε γλάστρα. Στη συνέχεια επαναλαμβάνουμε στις αρχές της άνοιξης μια δεύτερη εφαρμογή πλήρους λιπάσματος αποφεύγοντας τη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων.