Η επιστημονική ονομασία είναι Achillea millefolium (όπως την όρισε o Λινναίος) και η κοινή ονομασία είναι Αχιλλέα ή χιλιόφυλλο, και έχει και άλλες ελληνικές ονομασίες ανάλογα με το την περιοχή όπως αγριαψιθιά, πέλινο, Πισιδιά, Σεμεσάντο, Μιλφέϊγ, Συμηλούδι και Λάζαρος γιατί με τα λουλούδια της στολίζονται τα παιδιά που ψάλλουν για το Λάζαρο στα χωριά το Μεγάλο Σάββατο. Η αγγλική ονομασία είναι Yarrow. Στην Ελλάδα υπάρχουν 24 ποικιλίες της Αχιλλέας. Ανήκει στην οικογένεια κομπόζιτα ή σύνθετα (Compositae).

Μόλις μυρίσουμε το γλυκό άρωμα που μοσχοβολά από τις βιολέτες, νιώθουμε πως μας πλημμυρίζει η άνοιξη. Η βιολέτα, που τη συναντάμε επίσης με το όνομα μενεξές ή κατημέρι, είναι ένα υπέροχο ετήσιο ανοιξιάτικο λουλούδι με χαμηλή ανάπτυξη που φτάνει σε ύψος τα 30-50 εκατοστά. Ξεχωρίζει για τα χαρακτηριστικά στενόμακρα γκριζοπράσινα φύλλα της και τα εντυπωσιακά αρωματικά άνθη σε αποχρώσεις του λευκού, του κίτρινου, του ροζ, του μωβ και του κόκκινου. Μπορούμε να επιλέξουμε ποικιλίες βιολέτας με μονά ή διπλά λουλούδια για να φυτέψουμε στον κήπο ή σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Η βιολέτα έχει συνεχή και παρατεταμένη ανθοφορία από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τις αρχές φθινοπώρου. Εκτός από τη σημαντική καλλωπιστική αξία που μας προσφέρει η βιολέτα εκεί που θα τη φυτέψουμε, μπορούμε να κόψουμε τα λουλούδια της για να τα βάλουμε σε βάζο και να απολαύσουμε το άρωμα τους για αρκετές μέρες ακόμα. 

Ο βασιλικός σε γλάστρα, δυστυχώς, δεν είναι παντός καιρού! Χρειάζεται σχετική προσοχή. Καταρχήν, επιλέγουμε μια σκιερή ή ημισκιερή θέση για τη γλάστρα με το βασιλικό. Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας. Για την καλλιέργεια του βασιλικού στο μπαλκόνι επιλέγουμε στρογγυλή γλάστρα με μέγεθος 1-2 νούμερα μεγαλύτερη από τη γλάστρα που τον αγοράσαμε από το φυτώριο. Αν επιλέξουμε τον πολυετή (αγιορείτικο) βασιλικό, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αναπτύσσεται γρήγορα και θα χρειαστεί πιο συχνές μεταφυτεύσεις. Π

Υπάρχει μπαλκόνι ή αυλή χωρίς βασιλικό; Δεν νομίζω! Ακόμη και στα παράθυρα των σπιτιών, τοποθετούμε μικρές γλάστρες με βασιλικό για μας χαρίζει το πλούσιο άρωμά του. Ο βασιλικός είναι αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές αρωματικό φυτό της μεσογειακής κουζίνας. Ειδικά οι πλατύφυλλες ποικιλίες βασιλικού, αποτελούν βασικό συστατικό σε σαλάτες, σε σάλτσες και σε πολλές συνταγές μαγειρικής. Φυτεύουμε βασιλικό σε γλάστρα, λοιπόν, για να μπορούμε να κόβουμε φρέσκα τα φύλλα του όποτε τα χρειαστούμε! Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας.

H Ακουϊλέγια (Aquilegia vulgaris, Ranunculaceae) είναι ένα πολύ όμορφο καλλωπιστικό φυτό με καταγωγή τη νότια Ευρώπη. Τη συναντάμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας από την Κρήτη μέχρι και τη Μακεδονία να ομορφαίνει με τα υπέροχα λουλούδια της την ελληνική φύση. Η Aquilegia είναι γένος με πάνω από 20 πολυετή φυτά και ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae.

Στη χώρα μας καλλιεργείται ως πολυετές φυτό και το πιο διαδεδομένο είδος είναι η Aquilegia vulgaris. Τη συναντάμε με τα ονόματα Κολομπίνα και Νύφη των λόφων. Είναι φυτό που χρησιμοποιείται και για δρεπτό.

 Η Aquilegia ανήκει στην οικογένεια Ranunculaceae και περιλαμβάνει πάνω από είκοσι πολυετή φυτά. Υπάρχουν ποικιλίες νάνες μέχρι 20cm και θαμνώδης ποικιλίες μέχρι 1,20cm Στην Ελλάδα η Aquilegia καλλιεργείται ως πολυετές φυτό κυρίως η ποικιλία vulgaris. Τα άνθη ειίναι εντυπωσιακά. Η Κολομπίνα παράγει διπλά άνθη με ποικιλία αποχρώσεων από κόκκινο, βιολετί λευκό και εντυπωσιακό μπλε που σηκώνονται μέχρι και 30cm ψηλότερα από το φύλλωμα. Η περίοδος ανθοφορίας είναι από τον Ιούνιο μέχρι Οκτώβρη.