Οι γαρυφαλλιές αναπτύσσονται καλύτερα σε φωτεινά και ηλιόλουστα μέρη, όπου μας χαρίζουν πολλά λουλούδια. Δε φοβάται τον χειμώνα και είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο, καθώς αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Αντίθετα τα πολύ ζεστά και ξηρά καλοκαίρια την ταλαιπωρούν. Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς μπορεί να εξασθενήσουν το φυτό και να ξεραθεί. H γαρυφαλλιά προτιμά πλούσιο, γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση του νερού, καθώς είναι ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία και μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της. Ανάλογα το είδος της γαρυφαλλιάς, επιλέγουμε το κατάλληλο είδος της γλάστρας και της ζαρντινιέρας.

Το άλυσσο είναι ετήσιο ανθόφυτο, χαμηλής ανάπτυξης, με μικρά λογχοειδή φύλλα ανοιχτού πράσινου χρώματος και πολλά μικρά άνθη χρώματος λευκού, ρόδινου ή μωβ. Το άλυσσο διαθέτει πλούσια και παρατεταμένη ανθοφορία που διαρκεί από νωρίς την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Αποτελεί ιδανικό φυτό για αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες, αλλά και για τον κήπο σε φύτευση κατά συστάδες, σε βραχόκηπους, για εδαφοκάλυψη ή για χαμηλή ανθισμένη μπορντούρα. Το άλυσσο αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις και είναι ανθεκτικό τόσο σε υψηλές, όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του άλυσσου, είναι από 16 εως 24°C. Το άλυσσο δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, αναπτύσσεται εύκολα ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές, αρκεί να επιλέξουμε ηλιόλουστα σημεία του κήπου. Ο πολλαπλασιασμός του άλυσσου γίνεται με σπόρους που μπορούμε να σπείρουμε απευθείας στη θέση φύτευσης μέσα στον Μάρτη, ώστε να εξασφαλίσουμε πλούσια καλοκαιρινή ανθοφορία.

Υπάρχει μπαλκόνι ή αυλή χωρίς βασιλικό; Δεν νομίζω! Ακόμη και στα παράθυρα των σπιτιών, τοποθετούμε μικρές γλάστρες με βασιλικό για μας χαρίζει το πλούσιο άρωμά του. Ο βασιλικός είναι αναμφισβήτητα το πιο δημοφιλές αρωματικό φυτό της μεσογειακής κουζίνας. Ειδικά οι πλατύφυλλες ποικιλίες βασιλικού, αποτελούν βασικό συστατικό σε σαλάτες, σε σάλτσες και σε πολλές συνταγές μαγειρικής. Φυτεύουμε βασιλικό σε γλάστρα, λοιπόν, για να μπορούμε να κόβουμε φρέσκα τα φύλλα του όποτε τα χρειαστούμε! Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας. Για την καλλιέργεια του βασιλικού στο μπαλκόνι επιλέγουμε στρογγυλή γλάστρα με μέγεθος 1-2 νούμερα μεγαλύτερη από τη γλάστρα που τον αγοράσαμε από το φυτώριο. Αν επιλέξουμε τον πολυετή (αγιορείτικο) βασιλικό, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αναπτύσσεται γρήγορα και θα χρειαστεί πιο συχνές μεταφυτεύσεις. 

Οι γαρυφαλλιές αναπτύσσονται καλύτερα σε φωτεινά και ηλιόλουστα μέρη, όπου μας χαρίζουν πολλά λουλούδια. Δε φοβάται τον χειμώνα και είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο, καθώς αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Αντίθετα τα πολύ ζεστά και ξηρά καλοκαίρια την ταλαιπωρούν. Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς μπορεί να εξασθενήσουν το φυτό και να ξεραθεί. H γαρυφαλλιά προτιμά πλούσιο, γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση του νερού, καθώς είναι ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία και μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της.  Ανάλογα το είδος της γαρυφαλλιάς, επιλέγουμε το κατάλληλο είδος της γλάστρας και της ζαρντινιέρας. Για ψηλές ποικιλίες γαρυφαλλιάς, χρειαζόμαστε γλάστρες με ύψος τουλάχιστον 30 εκατοστών για τις πιο χαμηλές ποικιλίες, αρκούν γλάστρες με βάθος 20 εκατοστών. 

Το αγήρατο είναι ένα ξεχωριστό καλλωπιστικό φυτό χαμηλής ανάπτυξης με καρδιόσχημα φύλλα και πανέμορφα μικρά άνθη σε επάκριες ταξιανθίες που μοιάζουν με τούφες, σε αποχρώσεις του μπλε, του ιώδους και του άσπρου. Η ανθοφορία του αγήρατου είναι τόσο πλούσια, που σχεδόν κρύβει το φύλλωμα του φυτού, και διαρκεί από την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Το αγήρατο έχει καταγωγή από το Μεξικό και αποτελεί ιδανική επιλογή για φύτευση σε αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες, ενώ χρησιμοποιείται επίσης στον κήπο σε φύτευση κατά συστάδες, σε βραχόκηπους, ακόμη και για εδαφοκάλυψη.  Το αγήρατο δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, αρκεί να έχει καλή αποστράγγιση. Όταν βρεθεί σε γόνιμο χώμα παρουσιάζει καλύτερη ανάπτυξη και πλουσιότερη ανθοφορία.