H λόλα είναι φυτό ψυχρής εποχής που αναπτύσσεται καλύτερα σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας. Ιδανική θερμοκρασία ανάπτυξης είναι 14-19°C, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν την πρόωρη έκπτυξη του ανθοφόρου βλαστού. Όταν φυτεύεται φθινόπωρο, χειμώνα και άνοιξη αναζητούμε ηλιοφανή θέση στο μπαλκόνι, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες πιο σκιερή. Επίσης, επιλέγουμε σχετικά προφυλαγμένη θέση από τους δυνατούς βοριάδες του χειμώνα. Πρέπει να επισημάνουμε ότι η λόλα είναι λιγότερο ανεκτική στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες από τα κλασικά μαρούλια, ποικιλίας romana. καλλιέργεια του μαρουλιού λόλας μπορεί να συνδιαστεί με φράουλα, αγγούρι, κρεμμύδι, σκόρδο, ραπάνι και τομάτα και έτσι να προκύψουν πολύ αποδοτικές συγκαλλιέργειες. Για παράδειγμα, ανάμεσα από τα μαρούλια λόλας που φυτεύονται ανά 30 εκατοστά, μπορούμε να φυτέψουμε κοκάρι κρεμμυδιού ή σκελίδες σκόρδου για να συμπληρώνουμε με φρέσκο κρεμμυδάκι και σκορδάκι τη σαλάτα μας.

Τα μαρούλια φυτεύονται στον κήπο, σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι, καθώς επίσης μπορεί να γίνει καλλιέργεια μαρουλιού σε θερμοκήπιο. Ως φυτό ψυχρής εποχής, το μαρούλι χρειάζεται δροσερό περιβάλλον και καλλιεργείται σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες μεταξύ 14-19°C. Γενικότερα προτιμά ηλιόλουστες θέσεις φύτευσης, αν και αναπτύσσεται ικανοποιητικά και σε ημισκιερές θέσεις. Σε υψηλές θερμοκρασίες προκαλείται πρόωρη έκπτυξη του ανθοφόρου βλαστού του μαρουλιού, ενώ σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και παγετό προκαλούνται εγκαύματα στο φύλλωμα. Ορισμένες ποικιλίες μαρουλιού είναι πιο ανθεκτικές στις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες της άνοιξης και άλλες προσαρμόζονται καλύτερα στην παγωνιά του χειμώνα. Για τη φύτευση του μαρουλιού, το ιδανικό έδαφος είναι γόνιμο, δροσερό, με υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία που να εξασφαλίζει καλή αποστράγγιση.

Tο δενδρολίβανο (Rosmarinus officinalis) είναι ένα ξυλώδες αρωματικό φυτό που μπορεί να ζήσει για 15-20 χρόνια. Είναι ένας αειθαλής θάμνος με μέσο ύψος 1,2 μέτρα. Το δεντρολίβανο έχει λουλούδια λευκού, πορφυρού ή μπλε χρώματος και αρωματικά, δερματώδη φύλλα, τα οποία μοιάζουν με βελόνες πεύκου. Είναι μέλος της οικογένειας Lamiaceae, η οποία περιλαμβάνει πολλά άλλα βότανα (βασιλικό, λεβάντα, φασκόμηλο). Το δενδρολίβανο είναι μελισσοτροφικό φυτό και προσελκύει έντονα τις μέλισσες. Το δενδρολίβανο χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για να ενισχύσει τη μνήμη. Είναι ένα φυτό που προέρχεται από την περιοχή της Μεσογείου, αλλά καλλιεργείται σε περισσότερες από 80 χώρες για οικιακή ή επαγγελματική χρήση. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή μοσχεύματα κατά την άνοιξη και προτιμά θερμό και μέτρια ξηρό κλίμα.

Η αγγουριά είναι ένα χοντρό, αναπτυσσόμενο στο έδαφος ετήσιο κλήμα που αναπτύσσεται σε ικριώματα ή σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο στήριξης, τυλίγοντας γύρω από το νεύρο λεπτούς, σπειροειδείς μίσχους. Το φυτό έχει μεγάλα, ακανθώδη, τριχωτά τριγωνικά φύλλα που σχηματίζουν ένα θόλο πάνω από τους καρπούς και κίτρινα άνθη τα οποία είναι ως επί το πλείστον είτε αρσενικά είτε θηλυκά. Τα θηλυκά άνθη αναγνωρίζονται από την πρησμένη ωοθήκη στη βάση, η οποία θα γίνει ο βρώσιμος καρπός.

Ο κορίανδρος είναι μονοετής πόα με έντονη οσμή. Την περίοδο της άνθησης τα φυτά μπορούν να φτάσουν σε ύψος 20-140cm. Ο βλαστός είναι όρθιος με χρώμα πράσινο ενώ την περίοδο της άνθησης γίνεται βιολετί ή και κόκκινο. Ο βλαστός των ώριμων φυτών είναι κούφιος, ενώ η διάμετρος του βλαστού στη βάση της ρίζας είναι πάνω από 2cm. Φύλλα σύνθετα κατ’ εναλλαγή, με τρία φυλλάρια έλλοβα -3 ή και περισσότερους οδοντωτούς λοβούς. Τα φύλλα την περίοδο της άνθησης γίνονται βιολετί ή και κόκκινα. Η ταξιανθία είναι ένα σύνθετο σκιάδιο (umbel). Τα άνθη έχουν 5 πέταλα, χρώματος ροζ ή μερικές φορές λευκό. Ο καρπός είναι σφαιρικός ή οβάλ με διάμετρο πάνω από 6mm. Προτιμά εδάφη γόνιμα, ενώ την πρώτη περίοδο ανάπτυξης του απαιτεί ικανοποιητική ποσότητα υγρασίας, μετά την ανάπτυξη του βλαστού όμως είναι πολύ ανθεκτική στην ξηρασία και θεωρείται ξηρική καλλιέργεια. Υψηλές θερμοκρασίες και ηλιοφάνεια την περίοδο της ανθοφορίας αυξάνουν την περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο.