Μόλις μυρίσουμε το γλυκό άρωμα που μοσχοβολά από τις βιολέτες, νιώθουμε πως μας πλημμυρίζει η άνοιξη. Η βιολέτα, που τη συναντάμε επίσης με το όνομα μενεξές ή κατημέρι, είναι ένα υπέροχο ετήσιο ανοιξιάτικο λουλούδι με χαμηλή ανάπτυξη που φτάνει σε ύψος τα 30-50 εκατοστά. Ξεχωρίζει για τα χαρακτηριστικά στενόμακρα γκριζοπράσινα φύλλα της και τα εντυπωσιακά αρωματικά άνθη σε αποχρώσεις του λευκού, του κίτρινου, του ροζ, του μωβ και του κόκκινου. Μπορούμε να επιλέξουμε ποικιλίες βιολέτας με μονά ή διπλά λουλούδια για να φυτέψουμε στον κήπο ή σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Η βιολέτα έχει συνεχή και παρατεταμένη ανθοφορία από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τις αρχές φθινοπώρου. Εκτός από τη σημαντική καλλωπιστική αξία που μας προσφέρει η βιολέτα εκεί που θα τη φυτέψουμε, μπορούμε να κόψουμε τα λουλούδια της για να τα βάλουμε σε βάζο και να απολαύσουμε το άρωμα τους για αρκετές μέρες ακόμα. 

Οι γαρυφαλλιές αναπτύσσονται καλύτερα σε φωτεινά και ηλιόλουστα μέρη, όπου μας χαρίζουν πολλά λουλούδια. Δε φοβάται τον χειμώνα και είναι φυτό ανθεκτικό στο κρύο, καθώς αντέχει και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Αντίθετα τα πολύ ζεστά και ξηρά καλοκαίρια την ταλαιπωρούν. Θερμοκρασίες πάνω από 35 βαθμούς μπορεί να εξασθενήσουν το φυτό και να ξεραθεί. H γαρυφαλλιά προτιμά πλούσιο, γόνιμο έδαφος με καλή αποστράγγιση του νερού, καθώς είναι ευαίσθητη στην υπερβολική υγρασία και μπορεί να σαπίσουν οι ρίζες της. 

Η επιστημονική ονομασία είναι Achillea millefolium (όπως την όρισε o Λινναίος) και η κοινή ονομασία είναι Αχιλλέα ή χιλιόφυλλο, και έχει και άλλες ελληνικές ονομασίες ανάλογα με το την περιοχή όπως αγριαψιθιά, πέλινο, Πισιδιά, Σεμεσάντο, Μιλφέϊγ, Συμηλούδι και Λάζαρος γιατί με τα λουλούδια της στολίζονται τα παιδιά που ψάλλουν για το Λάζαρο στα χωριά το Μεγάλο Σάββατο. Η αγγλική ονομασία είναι Yarrow. Στην Ελλάδα υπάρχουν 24 ποικιλίες της Αχιλλέας. Ανήκει στην οικογένεια κομπόζιτα ή σύνθετα (Compositae).

H καλέντουλα είναι ένα λουλούδι που συναντάμε άγριο στη φύση και μπορούμε να φυτεύσουμε ως καλλωπιστικό φυτό στον κήπο, καθώς και σε γλάστρες στο μπαλκόνι μας. Αυτοφυές φυτό στη Νότια Ευρώπη, ξαδερφάκι της μαργαρίτας, η καλέντουλα ξεχωρίζει για τα υπέροχα μεγάλα λουλούδια της σε έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, καθώς και για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Αγαπημένη επιλογή των κηποτεχνών, η καλέντουλα διάθετει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη φθινοπώρου.  Η καλέντουλα ευδοκιμεί σε ηλιοφανείς θέσεις σε αγρούς και σε χωράφια που έχουν χαμηλό υψόμετρο. Αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα σε σκιά ή ημισκιά, θα επιβιώσει παρουσιάζοντας μειωμένη ανθοφορία. Η καλέντουλα αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι ευαίσθητη σε θερμοκρασίες κοντά στους 0°C. Για το λόγο αυτό, αν και θεωρείται πολυετές φυτό, η καλέντουλα συνήθως ζει για ένα χρόνο, καθώς δεν αντέχει την παγωνιά του χειμώνα. Σχετικά με τη μεταφύτευση, η καλέντουλα θέλει δροσερό και γόνιμο χώμα που να συγκρατεί την υγρασία, ενώ αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα θα χρησιμοποιήσουμε φυτόχωμα γενικής χρήσης με αρκετό περλίτη για να συγκρατεί την υγρασία. 

Ο βασιλικός σε γλάστρα, δυστυχώς, δεν είναι παντός καιρού! Χρειάζεται σχετική προσοχή. Καταρχήν, επιλέγουμε μια σκιερή ή ημισκιερή θέση για τη γλάστρα με το βασιλικό. Αποφεύγουμε την νότια έκθεση που έχει πολύ ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι έντονες μεσημεριανές ακτίνες του ήλιου την καλοκαιρινή περίοδο θα προκαλέσουν σοβαρά εγκαύματα στα φύλλωμα του βασιλικού. Την περίοδο του χειμώνα, θα χρειαστεί να προφυλάξουμε τον βασιλικ ό από τους δυνατούς βοριάδες και την παγωνιά. Αν η θέση που εχουμε το βασιλικό είναι εκτεθειμένη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικό ύφασμα αντιανεμικής προστασίας. Για την καλλιέργεια του βασιλικού στο μπαλκόνι επιλέγουμε στρογγυλή γλάστρα με μέγεθος 1-2 νούμερα μεγαλύτερη από τη γλάστρα που τον αγοράσαμε από το φυτώριο. Αν επιλέξουμε τον πολυετή (αγιορείτικο) βασιλικό, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι αναπτύσσεται γρήγορα και θα χρειαστεί πιο συχνές μεταφυτεύσεις. Π

Το γένος helichrysum περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη με εξάπλωση σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Πολλά καλλιεργούνται σαν καλλωπιστικά. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου δέκα είδη. Συναντιέται κυρίως στις περιοχές του Nομού Πρεβέζης, Νομού Θεσπρωτίας και στις Ιόνιους νήσους.

Τα ανθάκια του είναι μικρά κίτρινα και ο βλαστός του λεπτός. Όταν ξηραθεί, το φυτό κρατάει το σχήμα του και οι κορυφές των λουλουδιών το κίτρινο χρώμα τους, γι αυτό και τα λένε και «αθάνατα» ή «αμάραντα».