H καλέντουλα είναι ένα λουλούδι που συναντάμε άγριο στη φύση και μπορούμε να φυτεύσουμε ως καλλωπιστικό φυτό στον κήπο, καθώς και σε γλάστρες στο μπαλκόνι μας. Αυτοφυές φυτό στη Νότια Ευρώπη, ξαδερφάκι της μαργαρίτας, η καλέντουλα ξεχωρίζει για τα υπέροχα μεγάλα λουλούδια της σε έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, καθώς και για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Αγαπημένη επιλογή των κηποτεχνών, η καλέντουλα διάθετει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη φθινοπώρου.  Η καλέντουλα ευδοκιμεί σε ηλιοφανείς θέσεις σε αγρούς και σε χωράφια που έχουν χαμηλό υψόμετρο. Αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα σε σκιά ή ημισκιά, θα επιβιώσει παρουσιάζοντας μειωμένη ανθοφορία. Η καλέντουλα αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι ευαίσθητη σε θερμοκρασίες κοντά στους 0°C. Για το λόγο αυτό, αν και θεωρείται πολυετές φυτό, η καλέντουλα συνήθως ζει για ένα χρόνο, καθώς δεν αντέχει την παγωνιά του χειμώνα. Σχετικά με τη μεταφύτευση, η καλέντουλα θέλει δροσερό και γόνιμο χώμα που να συγκρατεί την υγρασία, ενώ αν τη φυτέψουμε σε γλάστρα θα χρησιμοποιήσουμε φυτόχωμα γενικής χρήσης με αρκετό περλίτη για να συγκρατεί την υγρασία. 

     Μονοετές φυτό όρθιο, με ύψος έως ένα μέτρο, αρκετά τριχωτό.Φύλλα αντίθετα, που φύονται ανά κόμβους,μακρυά γραμμικά,λογχοειδή. Άνθη όμορφα ρόδινα πενταπέταλο,με εσωτερικές μαύρες γραμμές.Κάλυκας ωοειδής ριγωτός ,και στην κορυφή του υπάρχουν πέντε μυτερές αποφύσεις που στηρίζουν το άνθος.Το συναντάμε ανθισμένο προς το τέλος της άνοιξης  σε καλλιέργειες σιτηρών και σε λιβάδια ημιορεινών. 

Το Cockle είναι ένα επιλεκτικό φυτό. Σπέρνετε στις αρχές Μαΐου απευθείας στο έδαφος (δεν του αρέσει η μεταφύτευση). Εάν οι βλαστοί είναι πυκνωμένοι, αραιώστε την απόσταση

Αφήνω περίπου 10-15 cm.

Η φροντίδα για το αγρόστωμα είναι απλή: βοτάνισμα, πότισμα, εάν δεν υπάρχει βροχή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Δεν χρειάζεται καν υποστήριξη – το κυδωνάκι στέκεται σταθερά στα «πόδια» του.

Αν έχετε αφήσει κατά μέρος ένα μέρος για τη φύτευση της μαριονέτας το επόμενο έτος, μην περιμένετε την άνοιξη, σπείρετε τους σπόρους για το χειμώνα.

Σε αυτή την περίπτωση, τα φυτά θα ανθίσουν και θα διακοσμήσουν τον κήπο σας πολύ νωρίτερα.

Τα ξεθωριασμένα φυτά συνδέουν τέλεια τους σπόρους.

H γκαζάνια είναι ετήσιο, ποώδες, καλοκαιρινό λουλούδι που χαρακτηρίζεται από χαμηλή ανάπτυξη, πυκνή βλάστηση και μεγάλα άνθη που μοιάζουν με μαργαρίτες. Τα χρώματα των λουλουδιών της γκαζάνιας είναι πολλά και εντυπωσιακά: πορτοκαλί, κίτρινα, μπορντώ, λευκό, καθώς και δίχρωμα σε πολλούς συνδυασμούς. Η γκαζάνια αποτελεί εξαιρετική επιλογή φυτού για εδαφοκάλυψη στον κήπο, καθώς επίσης για φύτευση στο μπαλκόνι σε χαμηλές γλάστρες.Αν και ενδημικό της Νοτίου Αφρικής, η γκαζάνια πλέον έχει εγκλιματιστεί και απαντάται στις χώρες της Μεσογείου. Έχει μεγάλη περίοδο ανθοφορίας, καθώς ανθίζει από τις αρχές της άνοιξης μέχρι και πολύ αργά το φθινόπωρο. Η γκαζάνια προτιμά έδαφος που στραγγίζει πολύ καλά και φυτόχωμα γενικής χρήσης όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα. Η γκαζάνια αγαπά θέσεις φύτευσης με έντονη ηλιοφάνεια για αρκετές ώρες τη μέρα. Θεωρείται φυτό που αντέχει πολύ στις παραθαλάσσιες φυτεύσεις, καθώς είναι πολύ ανθεκτική στα άλατα. Είναι αρκετά ευαίσθητη στο ψύχος του χειμώνα, ειδικά όταν είναι φυτεμένη σε γλάστρα.

Το γένος helichrysum περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη με εξάπλωση σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Πολλά καλλιεργούνται σαν καλλωπιστικά. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου δέκα είδη. Συναντιέται κυρίως στις περιοχές του Nομού Πρεβέζης, Νομού Θεσπρωτίας και στις Ιόνιους νήσους.

Τα ανθάκια του είναι μικρά κίτρινα και ο βλαστός του λεπτός. Όταν ξηραθεί, το φυτό κρατάει το σχήμα του και οι κορυφές των λουλουδιών το κίτρινο χρώμα τους, γι αυτό και τα λένε και «αθάνατα» ή «αμάραντα».

Το άλυσσο είναι ετήσιο ανθόφυτο, χαμηλής ανάπτυξης, με μικρά λογχοειδή φύλλα ανοιχτού πράσινου χρώματος και πολλά μικρά άνθη χρώματος λευκού, ρόδινου ή μωβ. Το άλυσσο διαθέτει πλούσια και παρατεταμένη ανθοφορία που διαρκεί από νωρίς την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Αποτελεί ιδανικό φυτό για αβαθείς γλάστρες και ζαρντινιέρες, αλλά και για τον κήπο σε φύτευση κατά συστάδες, σε βραχόκηπους, για εδαφοκάλυψη ή για χαμηλή ανθισμένη μπορντούρα. Το άλυσσο αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις και είναι ανθεκτικό τόσο σε υψηλές, όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη του άλυσσου, είναι από 16 εως 24°C. Το άλυσσο δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά το έδαφος, αναπτύσσεται εύκολα ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές, αρκεί να επιλέξουμε ηλιόλουστα σημεία του κήπου. Ο πολλαπλασιασμός του άλυσσου γίνεται με σπόρους που μπορούμε να σπείρουμε απευθείας στη θέση φύτευσης μέσα στον Μάρτη, ώστε να εξασφαλίσουμε πλούσια καλοκαιρινή ανθοφορία.

Μόλις μυρίσουμε το γλυκό άρωμα που μοσχοβολά από τις βιολέτες, νιώθουμε πως μας πλημμυρίζει η άνοιξη. Η βιολέτα, που τη συναντάμε επίσης με το όνομα μενεξές ή κατημέρι, είναι ένα υπέροχο ετήσιο ανοιξιάτικο λουλούδι με χαμηλή ανάπτυξη που φτάνει σε ύψος τα 30-50 εκατοστά. Ξεχωρίζει για τα χαρακτηριστικά στενόμακρα γκριζοπράσινα φύλλα της και τα εντυπωσιακά αρωματικά άνθη σε αποχρώσεις του λευκού, του κίτρινου, του ροζ, του μωβ και του κόκκινου. Μπορούμε να επιλέξουμε ποικιλίες βιολέτας με μονά ή διπλά λουλούδια για να φυτέψουμε στον κήπο ή σε γλάστρα στο μπαλκόνι. Η βιολέτα έχει συνεχή και παρατεταμένη ανθοφορία από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τις αρχές φθινοπώρου. Εκτός από τη σημαντική καλλωπιστική αξία που μας προσφέρει η βιολέτα εκεί που θα τη φυτέψουμε, μπορούμε να κόψουμε τα λουλούδια της για να τα βάλουμε σε βάζο και να απολαύσουμε το άρωμα τους για αρκετές μέρες ακόμα.